Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/1652 Esas 2020/6710 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1652
Karar No: 2020/6710
Karar Tarihi: 30.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/1652 Esas 2020/6710 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, bir kişinin hırsızlık suçundan mahkumiyetine hükmetmiştir. Mahkeme kararı temyiz edildikten sonra, mağdurun kısmi iadeye muvafakat edip etmediği konusunda mahkemede açıklama yapılmadan hüküm kurulduğu anlaşılmıştır. Bu durumun eksik kovuşturma olduğu belirtilerek kararın bozulması talep edilmiştir. Yüksek mahkeme, hükümlünün temyiz taleplerini yerinde görmüştür ve kararı bozmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1 maddesi (Kısmi iade durumunda etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması)

17. Ceza Dairesi 2020/1652 E. , 2020/6710 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece hükümlü hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dairemizin 12.04.2017 Tarih, 2017/1399 Esas ve 2017/4353 Karar sayılı ilamı ile önceki hükmün, 5237 sayılı TCK’nun 168/1 maddesi uyarınca mağdurdan kısmi iadeye muvafakatı bulunup bulunmadığı sorularak sonucuna göre hükümlü hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerekliliği nedeni ile bozulmasına karar verildiği, bozmadan sonra mağdurun talimat yolu ile alınan beyanında “...bana şimdiye kadar herhangi bir ödeme yapılmadı, sanıklar eğer zararımı kısmen tazmin edeceklerse buna da rızam vardır...” biçiminde beyanda bulunması üzerine mahkemece bu açıklamanın, mağdurun kısmi iade nedeni ile hükümlü hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına muvafakat etmediği biçiminde yorumlandığı, mağdurdan açıkça bozma ilamı doğrultusunda etkin pişmanlığa muvafakat edip etmediği sorulmadan beyanına farklı anlam yüklenerek hüküm kurulduğunun anlaşılması karşısında; 26.03.1993 tarihli "Zabdetme tutanağı" içeriğine göre hükümlünün, mağdurdan çaldıkları bir kısım eşyanın bulunduğu yeri göstererek iadesini sağladığının anlaşılmasına göre mağdurun kısmi iadeye muvafakat edip etmeyeceği açıkça sorulduktan sonra hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK"nun 168/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılıp değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 30.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.