MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin ... Halk Sağlığı Müdürlüğünde 25.06.1984 – 14.09.2015 tarihleri arasında çalıştığını, emekli olarak işten ayrıldığını, toplu iş sözleşmeleri gereğince davacının her yıl için 21-30 gün yıllık izin hakkının bulunduğunu, ancak kullanılmayan yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek yıllık izin ücreti alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.4857 sayılı Kanun"un 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
Somut olayda Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının izin kullandığı dönemler yıllara göre belirtilerek toplam 598 gün izin kullandığı tespit edilmiş ise de, belirtilen izin sürelerinin toplamının 640 gün olduğu ve hesaplama hatası yapıldığı anlaşılmaktadır. Buna göre dosya kapsamında mevcut olan izin belgelerine göre kullanılan izin sürelerinin ayrıntılı ve denetime elverişli olacak şekilde tespiti yapılarak kullanılan izin süresi belirlenmeli ve yapılan ödemede dikkate alınarak yıllık ücretli izin alacağı hüküm altına alınmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Kabule göre de, davalı Kurumun harçtan muaf olduğu belirtilmesine rağmen yargılama giderleri içinde harcında dahil edilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 08/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.