Esas No: 2021/4177
Karar No: 2022/9337
Karar Tarihi: 23.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/4177 Esas 2022/9337 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, vergi usul kanununa muhalefet ve sahte fatura düzenleme suçlarından hüküm vermiştir. Sanık müdafisinin defter, kayıt ve belgelere müdahale suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyizi mümkün olmayıp, itiraz yasa yoluna tabi olduğu ve bu hususta itiraz merciince karar verildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, dosya mahalline iade edilmiştir. Sanığın sahte fatura düzenleme suçundan verilen hükmü ise, yeni çıkan bir kanun ile değişiklik yapıldığı için bozulmuştur. 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Detaylı kanun maddeleri:
- 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi
- 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. m
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Sanık müdafisinin “defter, kayıt ve belgeleri gizleme” suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyizinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraz yasa yoluna tabi olduğu ve bu hususta itiraz merciince karar verildiği anlaşıldığından, dava dosyasının bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-Sanık müdafisinin “2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
