Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/4359 Esas 2013/10355 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4359
Karar No: 2013/10355
Karar Tarihi: 29.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/4359 Esas 2013/10355 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bakırköy 27. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık karşılıksız yararlanma suçuyla suçlanmıştır. Dosyanın incelenmesi sonucunda, katılan kurumun zararını tazmin ettiği gerekçesiyle sanık hakkında ceza verilmemesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak mahkeme, esastan inceleme yaparak sanığın beraat etmesine karar vermiştir. Bu kararın hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Sanığın kişisel durumu, suçun işleniş biçimi ve deliller göz önünde bulundurularak 6352 sayılı yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca sanık hakkında ceza verilmemesi gerektiği kararına varılmıştır. Bu çerçevede, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nun 223/4-a maddesi uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2013/4359 E. , 2013/10355 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğnam No : 2 - 2012/311226
MAHKEMESİ : Bakırköy 27. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/09/2012
NUMARASI : 2012/535 (E) ve 2012/925 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/4-a maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 29/04/2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.