Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/1800 Esas 2017/8726 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 26/01/2008 tarihinde davalı ... şirketine ... poliçesi ile sigortalı aracın davacının kullandığı bisiklete çarpması sonucu davacının malul kalacak şekilde yaralanmasına yol açtığını belirterek davalı şirketten poliçe kapsamında fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak kaydı ile sürekli ve geçici iş görememezlik tazminatı için şimdilik 5.000,00 TL tazminatın temerrüde düştüğü tarihten itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili 16.06.2014 tarihli dilekçesi ile dava değerini 29.231 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davanın zaman aşımına uğradığını, davalı şirketin sorumluluğunun trafik poliçesindeki limitler ve sigortalının kusuru ile sınırlı olduğunu, davacının gerekli önlemleri almayarak ve kask da takmayarak zararın doğmasına ve artmasına yol açtığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 29.231,77 TL tazminatın dava tarihi olan 01/08/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın (aşağıda (2) no’lu bentte belirtilen husus dışında) hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Maddi tazminat hesaplanmasına ilişkin hükme esas alınan aktüer bilirkişi raporunda dosyada mevcut emniyet tahkikatı belgesi içeriğine göre davacının, özel bir şirkette işçi olarak çalıştığı ve tahikakat tarihinde aylık 1,200-TL gelir elde ettiği, buna göre asgari ücretin 1,42 katı oranında gelir elde ettiği kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de; mahkemece davacının çalıştığı belirtilen işyerinden elde ettiği geliri belirten bordro vs. gibi kayıtların getirilmediği görülmektedir. Eksik inceleme ile hüküm kurulamaz.
Bu durumda mahkemece, öncelikle davacının kaza tarihindeki gelirine dair delillerini ibrazının sağlanması, varsa; işyerinden kaza tarihindeki sürekli ve net kazanç durumunun sorulması, maaş bordrosu ve sosyal güvenlik kayıtlarının getirtilmesi, davacının kaza tarihinde fiili olarak çalışmadığının belirlenmesi halinde asgari ücrete göre hesaplama yapılması için dosyanın bilirkişiye tevdii edilerek ek rapor alınması ve ondan sonra varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, gelir durumu yönünden zabıta araştırmasındaki gelir bildirimine bağlı kalınıp, kaza tarihinde asgari ücretin üzerindeki gelir esas alınarak hesaplama yapan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 09/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.