Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8461 Esas 2021/149 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/8461
Karar No: 2021/149
Karar Tarihi: 19.01.2021

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8461 Esas 2021/149 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 17. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada, davalı şirketin ödenen 25.000 TL yat kurtarma ücretinin tazmini talebinde bulunuldu. İlk derece mahkemesi tarafından verilen kararın davalı tarafından istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi tarafından verilen karar Yargıtayca incelendi. Ancak, dava miktarı 40.000 TL'nin altında olduğu için temyiz kanun yoluna başvurulamayacağına dair HMK'nın 362/1-a maddesi uyarınca davacı vekilinin temyiz istemi reddedildi. Kararda, HMK'nın 366. maddesi ve kıyasen uygulanması gereken 346/2. maddesi hükümlerine atıfta bulunuldu. Hüküm, 19 Ocak 2021 tarihinde oy birliğiyle verildi.
Kanun Maddeleri:
- HMK'nın 362/1-a maddesi: Bölge Adliye Mahkemelerince verilen ve miktar veya değeri 40.000,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin olarak verilen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alınmıştır.
- HMK'nın 366. maddesi: Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmektedir.
- HMK'nın 346/2. maddesi: Kesin olan kararların temyiz edilebilir olup olmadığı, miktar veya değer bakımından temyiz edilebilir sınırın aşılıp aşılmadığına göre belirlenir.

11. Hukuk Dairesi 2020/8461 E. , 2021/149 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 17. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02.10.2018 tarih ve 2016/279 E- 2018/357 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi’nce verilen 12.11.2020 tarih ve 2019/154-2020/1284 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, ödenen 25.000 TL yat kurtarma ücretinin davalı ... şirketinden tazmini talebine ilişkindir. 6100 sayılı HMK’nın “Temyiz Edilemeyen Kararlar” başlığını taşıyan 362/1-a maddesiyle, Bölge Adliye Mahkemelerince verilen ve miktar veya değeri 40.000,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin olarak verilen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alınmıştır. Bu miktar, karar tarihi olan 12.11.2020 tarihi itibariyle 72.070,00 TL’dir. Davacı tarafından temyize konu edilen miktarın 25.000,00 TL olduğu nazara alınarak anılan miktarın yukarıda yazılı madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK"nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin davaya ilişkin karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 19.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.