Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/199 Esas 2020/1326 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/199
Karar No: 2020/1326

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/199 Esas 2020/1326 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı-karşı davacı kadın tarafından açılan karşılıklı boşanma davasında mahkeme, yoksulluk nafakası talebini reddetmiş ve ziynet alacağı talebini de kısmen kabul etmişti. Kadın, bu karara karşı temyiz dilekçesi vermişti. Ancak daha önce Dairemizin verdiği bir kararla ziynet alacağı talebi kısmen kabul edildiği için bu konuda temyiz dilekçesi reddedildi. Diğer temyiz itirazları ise reddedildi ve hüküm onandı.
Kanun Maddeleri: Yoksulluk nafakası talebi reddedilen davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı talebine ilişkin hüküm kesinleşmiştir. Temyiz dilekçesi reddedilen bu konuda karar düzeltme yoluna başvurulamaz. Hüküm, usul ve kanuna uygun olup onanmıştır.

2. Hukuk Dairesi 2020/199 E. , 2020/1326 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından yoksulluk nafaka talebinin reddi, manevi tazminat miktarı ile reddedilen ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde; Dairemizin 06.11.2018 tarih, 2018/259 esas ve 2018/12506 sayılı kararı ile bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının onanmasına karar verilmiş ve bu karara karşı karar düzeltme yoluna başvurulmamış, mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilmiştir. O halde davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağının kısmen kabulüne karar verilmesi kararı kesinleşmiştir. Bu nedenle davalı-karşı davacı kadının reddedilen ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2- Davalı-karşı davacı kadının sair temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, yukarıda 2. bentlerde gösterilen sebeplerle ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 218.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 19.02.2020 (Çrş.)