Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/2547 Esas 2020/3713 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... hakkında, hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine ilişkin Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 01/11/2007 gün ve 2007/141 Esas, 2007/498 Karar sayılı hükmün, sanık savunmanının temyizi üzerine, Dairemizin 20/05/2013 gün ve 2010/21134 Esas, 2013/11509 Karar sayılı onama kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/09/2020 gün ve KD-2020/80012 (itiraz) sayılı yazısı ile;
"Dosyanın incelenmesinde; Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesinde yapılan yargılamada, UYAP kayıtlarına göre başka suçlardan dolayı 09/08/2007, 20/11/2008 tarihleri arasında Manisa E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunduğu anlaşılan sanık ..."ın kararın verildiği 01/11/2007 tarihli son duruşmada hazır bulundurulmadan yokluğunda karar verildiği anlaşılmıştır.
5271 sayılı CMK"nin 193. maddesi uyarınca, Kanunun ayrık tuttuğu haller saklı kalmak üzere, hazır bulunmayan sanık hakkında duruşma yapılamayacağı, yine aynı Kanunun 196. maddesi uyarınca mahkemece sorgusu yapılmış olan sanık veya bu hususta sanık tarafından yetkili kılındığı hallerde müdafii isterse mahkemenin sanığı duruşmadan hazır bulunmaktan bağışık tutulabileceğine ilişkin düzenlemeler karşısında;
Sanığın yargılama sırasında başka bir suç nedeniyle aynı yer cezaevinde hükümlü bulunduğu ve duruşmalardan bağışık tutulması konusunda bir talebinin bulunmadığı gibi, bu hususta bir karar da verilmediği, ayrıca yoklukta duruşma yapılmasına ilişkin CMK"nin 195. maddesinin uygulanma koşullarının da bulunmaması karşısında, 01/11/2007 tarihli son duruşma oturumunda hazır edilip esas hakkında mütalaaya karşı diyecekleri ile son sözünün sorulmaması suretiyle savunma hakkının kısıtlandığı kanaatine varılmıştır.
Bu nedenlerle, sanık hakkındaki yerel mahkeme kararının CMK"nin 193 ve 196 maddelerine aykırı davranılması nedeniyle bozulmasına karar verilmesi gerektiği düşüncesiyle, Yüksek Dairenizin 20/05/2013 gün ve 2010/21134 Esas, 2013/11509 Karar sayılı onama kararına karşı sanık lehine itiraz yasa yoluna başvurulması gerekmiştir." denilmek suretiyle itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine, dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

5271 sayılı CMK"nin 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gereğince yapılan incelemede;
1-) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının İTİRAZININ KABULÜNE,
2-) Dairemizin 20/05/2013 gün ve 2010/21134 Esas, 2013/11509 Karar sayılı onama kararının kaldırılmasına,
3-) Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Duruşmalardan vareste tutulma talebi olmayan ve hüküm tarihinde başka suçtan aynı yer cezaevi olan Manisa E Tipi Kapalı Cezaevinde başka suçtan hükümlü bulunan sanık ...’ın, hükmün esasını oluşturan kısa kararın açıklandığı 01.11.2007 tarihli oturumda hazır bulundurulmaması suretiyle, 5271 sayılı CMK"nin 193. ve 196. maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 03.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.