Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/470 Esas 2022/3193 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER :1)Bakırköy 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/02/2017 tarih ve 2016/166 Esas – 2017/25 Karar sayılı;
Sanık ...’ın nitelikli kasten yaralama suçundan;5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı,
2)İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 17/01/2018 tarih ve 2017/1966 Esas - 2018/5 Karar sayılı; İstinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi hükmünün kaldırılarak, Sanık ...’ın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; TCK'nin 81/1, 35, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile mahkumiyetine” dair kararı.


TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 17/01/2018 tarih ve 2017/1966 Esas - 2018/5 Karar sayılı kararının sanık ... ve müdafii ile katılan ... Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının 5 yılın üzerinde olması nedeniyle, bölge adliye mahkemesi kararının CMK’nin 286/2-a maddesi gereğince temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin yapmış olduğu duruşma sonrasında verdiği 17/01/2018 tarih ve 2017/1966 Esas - 2018/5 Karar sayılı; “İlk derece mahkemesi hükmünün kaldırılarak, sanık ...’ın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile mahkumiyetine” dair hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanığın; hakkında kasten yaralama suçundan iddianame düzenlendiği halde öldürmeye teşebbüsten mahkumiyet kararı verildiğine, olayda mağdurun basit şekilde yaralandığına, şikayetçi olmadığına, zaten olaydan sonra bir müddet nişanlılıklarının devam ettiğine, taksirle yaralamadan ceza verilmesi gerekirken bu şekilde ceza verilmesinin mesnetsiz olduğuna, mağdurun yapmış olduğu hareketlerin örf ve adetlere aykırı olup kendisinde haksız tahrike neden olduğuna, lehe olan hükümlerin uygulanması gerektiğine, sanık müdafiinin; sanıkta suç kastı bulunmadığına, mağdurun şikayetçi olmadığına, mağdurun beyanlarına göre, mağdurun nişanlı iken sanığın canını yakmak için başka biri ile görüştüğüne, sanığın amacının kendi canına kastedeceğini düşündürerek mağduru hareketinden vazgeçirmek olduğuna, ancak çevredeki insanların üzerine atlaması neticesinde silahın ateşlendiğine, sanığın istemesi halinde o kadar yakın mesafeden ıskalamasının mümkün olmadığına, mağdur ile sanığın olaydan sonra 1 yıl daha nişanlı kaldığına, canına kastetmiş olsaydı bunun yaşanamayacağına, cezanın hakkaniyete uygun olmadığına, katılan ... Hizmetler Bakanlığı vekilinin; kararın hukuki dayanaktan yoksun ve hakkaniyete aykırı bulunduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine;
1)Suç tarihinde mağdur ...’ın 15 yaşında olduğu anlaşıldığından, öldürmeye teşebbüs eylemini çocuğa karşı gerçekleştiren sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK'nin 82/1-e maddesinin de uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Mağdur ...’ın yaralanmasına ilişkin olarak Küçükçekmece Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 24/03/2015 tarihli adli raporda; “... adına düzenlenmiş Rumeli Hastanesinin 22/08/2014 yatış – 26/08/2014 çıkış tarihli epikriz raporunda; sağ humerusta kurşun giriş çıkış deliği ve humerus parçalı kırığı” bulunduğu açıkça belirtilmesine rağmen, raporun sonuç kısmında; “vücutta kemik kırığı tarif edilmediği” tespitine yer verildiğinden, bu haliyle adli raporun kendi içerisinde çelişkili olduğu anlaşılmakla, mağdurun tüm doktor raporları ve tedavi evraklarının varsa grafileri ile birlikte ilgili Adli Tıp Kurumuna gönderilip, mağdurda kemik kırığı bulunup bulunmadığı ve varsa kırığın hayat fonksiyonlarına etki derecesinin ne olduğu ve 5237 sayılı TCK’nin 86 ve 87. maddelerindeki ölçütlere göre yaralanmasının niteliği hususunda duraksamaya yer vermeyecek şekilde kesin raporu alındıktan sonra, sanığın hukuki durumun tespit ve tayini gerektiği gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ... müdafii ile katılan ... Hizmetler Bakanlığı vekilinin yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 17/01/2018 tarih ve 2017/1966 Esas - 2018/5 Karar sayılı hükmünün CMK'nin 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA, Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/2-b maddesi gereğince "İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Bakırköy 14. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere" Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26/04/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.