Mağdur ...’e yönelik kasten yaralama, mağdur ...’e yönelik basit tehdit ve mağdur ...’a yönelik mala zarar verme suçlarından sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a, 21/2, 35, 106/1-1.cümle, 151/1, 62/1 (üç kez) maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis, 5 ay hapis ve 3 ay 10 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Ayvalık 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/06/2015 tarihli ve 2014/112 esas, 2015/251 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde mala zarar verme ve basit tehdit suçları yönünden hükümlünün hukukî durumunun yeniden değerlendirilerek, infazın durdurulup durdurulmayacağına dair bir karar verilmesi hususundaki talep üzerine, uzlaştırma işlemlerinin yürütülmesi için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine ilişkin aynı mahkemenin 07/12/2016 tarihli ve aynı sayılı ek kararını takiben, 30/12/2016 tarihli uzlaştırma raporuna göre uzlaşmanın sağlanmış olduğundan bahisle hükümlü hakkında verilen cezaların uzlaşma nedeni ile düşmesine dair aynı Mahkemenin 08/03/2017 tarihli ve aynı sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın, uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümlerinin uygulanmayacağı gerekçesiyle itirazın kabulüne, anılan ek kararının kaldırılmasına ilişkin mercii Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesinin 04/05/2017 tarihli ve 2017/536 değişik iş sayılı kararı, Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 19/01/2018 gün ve 94660652-105-10-12065-2017-KYB sayılı istemleri ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01/02/2018 gün ve 2018/8344 sayılı bozma düşüncesini içeren ihbarnamesiyle Daireye gönderilmiş olduğu görülmekle, dosya incelendi:
İstem yazısında:Dosya kapsamına göre, Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesince, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253/3-son maddesinde yer alan uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümlerinin uygulanmayacağından bahisle itirazın kabulüne karar verilmiş ise de, hükümlü ...’e atılı kasten yaralama, tehdit ve mala zarar verme suçlarının aynı tarihte işlenmiş olmasına rağmen, her üç suçun da mağdurunun farklı kişiler olması nedeniyle anılan Kanun’un 253/3-son maddesini uygulanamayacağı, bu bağlamda Ayvalık 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/03/2017 tarihli ve 2014/112 esas, 2015/251 sayılı ek kararında bir isabetsizlik bulunmadığı cihetle, merciince itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İtiraz mercii tarafından verilen karara, kanun yararına bozma talebinin, tehdit ve mala zarar verme suçları açısından uzlaşma hükümleri uyarınca uyarlama yapılması gerektiğine yönelik olmasına, tebliğname tarihine, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20/01/2017 gün ve 2017/1 sayılı kararına, mala zarar verme suçu için Kanunda öngörülen cezanın tehdit suçu için öngörülen cezadan daha ağır olmasına göre, kanun yararına bozma isteminin incelenmesi, Yüksek (8.) Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 08/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.