MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, kur"a çekiminden önce A blok zemin katta işyeri vasıflı ve kimse tarafından beğenilmeyen bir daire ve işyeri bulunduğunu, kooperatifçe, (A) bloktaki işyerini alan kişiye beğenilmeyen diğer işyerinin de verileceğinin söylenmesi üzerine davacının bunu kabul ettiğini, daha sonra beğenilmeyen işyerine mesken olarak iskan verildiğini, dairenin de kendisine tahsis edilmediğini, bu dairenin kendisine ait olduğu yönündeki tespit davasının reddedilip kesinleştiğini, daireye bir çok masraf yapıldığını,davacıya şerefiye parasının ödenmediğini ileri sürerek, fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere 3.500,00 TL imalat, 2.000,00 TL şerefiye bedeli olmak üzere toplam 5.500,00 TL nin davalıdan alınmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı temsilcisi, iddia edilen dairenin kullanımının davacıya verileceğinin taahhüt edildiğini, davacının da buraya masraf yaptığını ve daireyi kiraya verip gelirini kendisi aldığı için imalat masrafının karşılanmış olduğunu savunarak, şerefiye parasının ödenmesi talebi ile ilgili davayı kabul etmiş, kalan kısım için davanın reddini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu (A) blok bodrum kat (2) nolu taşınmazın umumi depo vasfında olduğu, genel kurul kararı ile bu yerin kullanımının davacıya bırakıldığı, davacının taşınmaza 431,76 TL masraf yaptığı ve fakat kira gelirinin de davacı tarafından alındığı, kiranın yaklaşık 1.000,00 TL civarında olduğu ve yapılan masrafı karşıladığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile davalının kabul ettiği 2.000,00 TL şerefiye bedelinin, dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınmasına, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, fazla yatırılan peşin harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 28.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.