MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL
Taraflar arasında görülen davada;
Davacı kayden davalılara ait 88 parsel sayılı taşınmazın bir bölümünün kıyı kenar çizgisi içerisinde kaldığını, özel mülkiyete konu olamayacağını ileri sürerek tapu iptali isteğinde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar Dairece " çekişmeli taşınmazın tesis kayıtlarından 1 parsel sayılı taşınmazın Hazineninde taraf olduğu tescil ilamı ile oluştuğu, tescil ilamının kapsamının belirlenmesi, kesin hüküm durumunun değerlendirilmesi" gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda yapılan uygulama sonucu kesin hüküm nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."un raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.

-KARAR-
Dava, çekişmeli taşınmazın kıyı kenar çizgisine göre kıyıda kaldığı iddiasına dayalı tapu iptal ve sicilin kütükten terkini isteğine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamı doğrultusunda inceleme yapılarak davanın kesin hüküm nedeniyle reddine karar verilmiş ise de, çekişme konusu taşınmazın geldisi olan 1 ve 43 nolu kadastral parsellerin 15.9.1966 ve 27.3.1991 tarihlerinde kesinhleştiği ve davanın 20.3.2003 tarihinde açıldığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda 25.2.2009 tarihinde kabul edilip, 14.3.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5841 Sayılı Yasanın 2.maddesi ile 3402 Sayılı Yasanın 12.maddesinin 3.fıkrasına eklenen " bu hüküm iddia ve taşınmazın niteliğine yahut Devlet ve diğer kamu tüzel kişileri dahil tarafların sıfatına bakılmaksızın uygulanır" ve 3.maddesi ile eklenen geçici 10.maddesinin " bu kanunun 12.maddesinin 3.fıkrası hükmü devletin hüküm ve tasarrufu altında olduğu iddiası ile yürürlük tarihinden önce açılmış ve henüz hükme bağlanmamış olan davalarda dahi uygulanır" şeklindeki hükmü gözetildiğinde kadastro tespitinin kesinleştiği tarih ile davanın açıldığı tarih arasında 3402 Sayılı Yasanın 12.maddesinde sözü edilen 10 yıllık hak düşürücü sürenin geçmiş olduğu sabittir.
Hal böyle olunca; yukarıda belirtilen yasal düzenlemeler gözetilerek, bu gerekçelerle hak düşürücü süreden dolayı davanın reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Davacının temyiz itirazları yerinde değildir.Reddiyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü ONANMASINA,Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına, 18.02.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.