MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
(Asliye Ticaret Mahkemesi sıfatıyla)
Taraflar arasındaki, trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar nedeniyle maddi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kabulüne ilişkin verilen hüküm, davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalının trafik sigortacısı olduğu aracın davacıya çarpmasıyla oluşan kazada, davacının ağır biçimde yaralanıp maluliyete uğradığını, davalıya sigortalı araç sürücüsünün kazada asli ve tam kusurlu olduğunu belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL. maluliyet tazminatının dava tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; 27.08.2014 tarihli ıslah dilekçesiyle, taleplerini 47.121,83 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, poliçe limitiyle sınırlı olarak ve sigortalının kusuru oranında zarardan sorumlu olduklarını, maluliyet ve kusur raporlarının ..."dan alınması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kabulü ile 47.121,83 TL. maddi tazminatın dava tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; özellikle, oluşa ve dosya kapsamına uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi heyeti raporundaki kusur oranlarının benimsenmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına; davacının kaza sonucu oluşan maluliyet oranının, mevzuat hükümlerine uygun biçimde saptanmış olmasına göre; davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar nedeniyle, 6098 sayılı TBK"nun 54/3. maddesine dayanan işgöremezlik tazminatı istemine ilişkindir.
Davacının talep edebileceği işgöremezlik tazminatının hesaplanması konusunda alınan ve mahkemece de benimsenen 22.07.2014 tarihli bilirkişi raporunun açıklama kısmında; davacının muhtemel bakiye yaşam süresinin PMF Tablosu"na göre belirlendiği, kaza tarihi itibariyle 79 yaşında olan davacının, muhtemel bakiye yaşam süresinin 5 yıl olduğu ve bu süre için hesaplama yapıldığı ifade edilmiştir. Ancak, anılan raporun hesaplamaya ilişkin kısımları incelendiğinde; kaza tarihi olan 09.04.2013"ten 2014 yılı sonuna kadar olan işlemiş dönem için hesaplama yapıldıktan sonra; 2015-2037 yılları arasındaki 23 yıllık dönem için de işleyecek devre hesabı yapılarak hüküm altına alınan tazminat miktarının saptandığı görülmektedir. Bu hesap biçimi ile Bilirkişinin fazla hesaplama yapıtığı görülmektedir.
Bu durumda mahkemece, Dairemizin yerleşik kriterlerine uygun olarak Population Masculine Et – Feminine (PMF 1931) Tablosu"na göre davacının bakiye ömür süresinin belirlenmesi; belirlenen bu süreye uygun biçimde ve doğru şekilde tazminatın hesaplanması konusunda, bilirkişiden ek rapor alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken; eksik incelemeyle yazılı olduğu biçimde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA; peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 9.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.