9. Hukuk Dairesi 2009/15525 E. , 2010/3364 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA :Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini
istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı işçi, iş sözleşmesinin sendika temsilcisi olarak atanmasının ardından sendikal faaliyetlerde bulunması ve bir kısım işçilik alacakları için dava açması üzerine iş sözleşmesinin feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı işveren iş sözleşmesinin geçerli nedenle feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davacının sendika temsilcisi olarak atanması nedeniyle iş sözleşmesinin feshedildiği gerekçesi ile feshin geçersizliğine ve davacı işçinin işe iadesine, bir yıllık ücret tutarı işe başlatmama tazminatı ve çalıştırılmadığı süre için en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının ödenmesi gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı işverence feshin geçerli nedene dayandığı kanıtlanmadığından mahkemece feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmiş olması dosya içeriğine uygun olup, davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacı işçi, iş sözleşmesinin sendikal nedenlerle feshedildiğini belirtmişse de, bu konuda salt işyeri sendika temsilcisi olarak atandığına ilişkin belgeler ile görev yeri ve işinin değiştirildiğine dair yazılar sunulmuştur. Davalı belediyede geçici işçi olarak fen işleri müdürlüğünde çalışmaya başlayan davacı sırasıyla itfaiye ve işletme müdürlüklerinde çalıştırılmış ve son olarak temizlik işinde çalışmakta iken iş sözleşmesi feshedilmiştir. Davacı tanık dinletmemiştir. Mevcut olgulara göre görev değişikliğinin ve feshin sendikal nedene dayandığı davacı tarafından kanıtlanmış değildir. Buna göre işe başlatmama tazminatının bir yıllık ücret tutarı olarak belirlenmesi doğru olmamıştır.
4857 Sayılı Yasanın 21. maddesinin birinci fıkrasında işe başlatmama tazminatının alt ve üst sınırları gösterilmiş olup; bu sınırlar arasında işçinin kıdemi, fesih sebebi gibi hususlar nazara alınarak bir belirleme yapılmalıdır. Dosya içeriğine göre
davacının bir kısım işçilik alacaklarını dava konusu yapmasının ardından iş sözleşmesinin feshedildiği dosyadaki bilgi ve belgelerden açıkça anlaşıldığından işe başlatmama tazminatının davacının kıdemi de dikkate alınarak 7 aylık ücret tutarı olarak hüküm altına alınması dosya içeriğine uygun düşecektir.
Belirtilen nedenlerle, 4857 sayılı İş Kanunun 20.maddesinin 3.fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen nedenlerle;
1-)Yerel Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA
2-)İşverence yapılan FESHİN GEÇERSİZLİĞİNE VE DAVACININ İŞE İADESİNE,
3-)Davacının yasal sürede işe başvurmasına rağmen, işverenin süresi içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının işçinin 7 aylık ücreti olarak belirlenmesine,
4-)Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar doğmuş bulunan en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine,
5-)Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6-)Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 1.000 TL vekâlet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
7-)Davacı tarafından yapılan ( 49.30 ) TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8-)Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine kesin olarak oybirliğiyle 15.02.2010 tarihinde karar verildi.