Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/8507 Esas 2013/23712 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/8507
Karar No: 2013/23712
Karar Tarihi: 30.12.2013

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/8507 Esas 2013/23712 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İlgili dava Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görüldü ve mahkeme, Almanya Dortmund Eyalet Mahkemesi tarafından verilen kararın kesinleştiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verdi. Dava dosyası Yargıtayca incelenerek, davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazları reddedildi ve hükmün onanmasına karar verildi. Mahkeme kararında 5718 sayılı MÖHUK'un 54. maddesi kapsamında tenfiz şartlarının oluştuğu belirtildi.

5718 sayılı MÖHUK'un 54. maddesi, yabancı devlet mahkemelerinin verdiği kararların Türk mahkemelerince tanınması ve tenfizi ile ilgili hükümleri düzenlemektedir. Buna göre, yabancı mahkeme kararlarının tenfizi için şu şartların oluşması gerekmektedir: kararın Türkiye'de yerleşik mahkemelerce verilmiş bir karara göre icra edilebilir nitelikte olması, yabancı mahkemenin yetkili olduğuna dair belge sunulması, davalının duruşmaya katılmış olması veya davetiye yoluyla tebligatının yapılmış olması, kararın Türk kamu düzenine aykırı olmaması.

11. Hukuk Dairesi 2013/8507 E. , 2013/23712 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 14.03.2013 tarih ve 2013/32-2013/149 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya Dortmund Eyalet Mahkemesi tarafından verilen 27.01.2010 tarih 3 O 304/09 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, 5718 sayılı MÖHUK"un 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı davalı şirketten peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 30.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.