Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3, 62, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
25 gün hapis cezasına mahkum olan sanık hakkındaki hükmün karar tarihi itibariyle temyize tabi olmasına karşın, kesin olduğu belirtilmek suretiyle sanık yanıltıldığından, 03/11/2015 tarihli temyiz isteminin yasal süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın 215 promil alkollü olarak araç kullandığı gözetilerek, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza yerine alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-215 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında, TCK"nın 179/3. maddesi yollaması ile 179/2. maddesi gereğince ceza tayin edilmesi gerekirken, uygulama maddesinin eksik gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi alt soyu açısından koşullu salıverme süresine kadar uygulanabileceği, alt soy haricindeki kişiler yönünden ise, yoksunluğun, hapis cezasının infazına kadar devam edeceğinin gözetilmemesi ve sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Sanığa ait adli sicil kaydının incelenmesinde, Aliağa Asliye Ceza Mahkemesinin 07.04.2011 tarihli 2009/844- 2011/261 karar sayılı 23.10.2013 tarihinde kesinleşip 30.03.2015 tarihinde yerine getirilen 1 yıl 2 ay hapis cezasına ilişkin ilamın mahkemece tekerrüre esas alınan İzmir 33. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05.05.2015 tarihli, 2014/91 esas ve 2015/318 karar sayılı, 08.06.2015 tarihinde kesinleşen 3 ay hapis cezasına ilişkin ilamına göre ceza miktarı açısından daha ağır nitelikte olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeksizin, daha az cezayı gerektiren ilamın tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA: ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. bendinde bulunan “TCK"nın 179/3. maddesi” ibaresinden sonra gelmek üzere “ yollaması ile TCK"nın 179/2 ” ibaresinin eklenmesine, tekerrür uygulanmasına ilişkin hükmün 5. bendinin çıkarılarak yerine ""Aliağa Asliye Ceza Mahkemesi"nin 07.04.2011 tarihli, 2009/844 esas ve 2011/261 karar sayılı ilamı tekerrüre esas teşkil ettiğinden bu ilam nedeniyle sanığın mükerrir sayılmasına, ancak CMUK"un 326/son maddesi hükmü nazara alındığından kazanılmış hakkı gözetilerek infazda İzmir 33. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05.05.2015 tarihli, 2014/91 esas ve 2015/318 karar sayılı, 08.06.2015 tarihinde kesinleşen 3 ay hapis cezasının dikkate alınmasına, TCK"nın 58/6. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” ibaresinin eklenmesine, yine hükmün 6. bendinin hüküm fıkrasından çıkarılarak, yerine, "Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a), (d), (e) bentlerindeki hakları kullanmaktan aynı Kanun"un 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hakları kullanmak yönünden ise, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı kanun"un 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından TCK"nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendindeki hak yoksunlukları açısından ise Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesine," ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.