Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/3565 Esas 2018/7682 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nun 155/2, 62, 50, 52 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Karar başlığında gösterilen suç tarihinin, finansal kiralama sözleşmesinin feshine ilişkin ihtarnamedeki 60 ve 3 günlük sürelere göre, 13/11/2007 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Katılan şirket ile sanık ... arasında yapılan 17.01.2006 tarihli finansal kiralama sözleşmesi uyarınca sanığa teslim edilen makineye dair borcun ödenmediği gibi söz konusu malın iade edilmediği olayda;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan mülga 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunundaki, sözleşmeden doğan davaların ticari dava niteliğinde bulunduğu yönündeki 31. madde hükmüne benzer bir düzenlemenin inceleme tarihinde yürürlükte bulunan 6361 sayılı Finansal Kiralama Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu’nda yer almaması ve finansal kiralama sözleşmesinin tarafı konumunda bulunan sanığın kira konusu aracı ticari bir işletmenin faaliyetleri çerçevesinde kiralamamış olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin TCK 73.maddesi gereği şikayete tabi olan ve 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma kapsamına alınan 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, sanığın güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyeti yerine vasıfta hataya düşülmek sureti ile hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyeti,
Kabule göre; sanık ve katılan şirket vekilinin 05.12.2013 tarihli 5.celsede borcun bir kısmının ödendiği kalan kısım için aralarında 28.08.2013 tarihli bir protokol yaptıklarını, katılan vekilinin borcun ödenmesi halinde şikayetlerinden vazgeçeceklerini beyan etmesi ve sanığın temyiz dilekçesinde borcun tamamını ödediğini beyan etmesi karşısında, katılan vekilinden borcun tamamının ödenip ödenmediği, ödenmiş ise şikayetlerinin devam edip etmediği, şikayetlerinden vazgeçmişler ise sanığın bunu kabul edip etmediği, borcun tamamı ödenmiş ise ve ancak şikayet hala devam ediyor ise TCK 168. maddenin uygulanma ihtimalinin değerlendirilmesi gerekirken bu hususların araştırılmaması,
Kanuna aykırı olup, sanığın sübuta dair temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.