Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5239 Esas 2020/6696 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5239
Karar No: 2020/6696
Karar Tarihi: 24.06.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5239 Esas 2020/6696 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçundan hüküm verildiğini belirtmektedir. Sanığın SEGBİS sistemi ile yüze karşı tefhim edilmesine rağmen yapılan yasa yolu bildiriminde yanıltıldığı için temyiz süresinin tebliğden itibaren başlamadığı ortaya çıkmıştır. Bu nedenle yapılan temyiz incelemesi sonucunda gerekçeli karar başlığında suç tarihinin yanlış yazıldığı düzeltildi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetileceği belirtildi. Temyiz itirazları reddedilen hükmün istem gibi onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Bazı suçlarda hükümlülerin özel haklarından mahrum edilme hükümlerini düzenler.
- Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihli kararı: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği ve bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/5239 E. , 2020/6696 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Karar tarihinde Adana E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığa hükmün 03/11/2015 tarihinde SEGBİS sistemi ile yüze karşı tefhim edildiği, ancak sanığa yapılan yasa yolu bildiriminde, temyiz süresinin tebliğden itibaren başladığının belirtilerek sanığın yanıltıldığı anlaşıldığından, gerekçeli kararın 16/11/2015 tarihinde sanığa tebliği üzerine, sanığın 17/11/2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 30/12/2008 yerine 31/12/2008 olarak yanlış yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 24/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.