Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2011/417 Esas 2012/3433 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/417
Karar No: 2012/3433
Karar Tarihi: 05.03.2012

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2011/417 Esas 2012/3433 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Çevre ve Orman Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü'ne tazminat istemiyle dava açmıştır. Davanın konusu, koruma altındaki ayıların bal kovanlarına verdiği zararlar nedeniyle davalı kurumun yaban hayatı koruma ve av yasağı uygulamalarından doğan zararların tahsiliyle ilgilidir. Karar, davanın kısmen kabulüne dair verilmiştir, ancak davalı tarafından temyiz edilmiştir. Mahkeme, davanın konusunun hizmet kusuruna ilişkin olduğunu ve İdare'ye karşı idari yargı yerinde tam yargı davası açılması gerektiğini belirtmiştir. Mahkeme, işin esasına girilerek çözümlenmesi usul ve yasaya aykırılık oluşturduğundan hükmün bozulması gerektiğine karar vermiştir.
Kara Avcılığı Kanunu'nun 1.4.5. ve 20. maddelerine göre yabani hayatı koruma, avcılığın denetlenmesi ve izlenmesi çalışmalarını yapmak ve uygulamada gerekli tedbirleri almak Çevre ve Orman Bakanlığı'nın yetkisi altındadır. Ayrıca, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 56. maddesi, Ülkemizin taraf olduğu Avrupa Yaban Hayatı ve Tabiatları Koruma sözleşmesi ile yabani hayatı korumaya ilişkin düzenlemeler yapmak devletin görevi olarak belirlenmiştir.

4. Hukuk Dairesi 2011/417 E. , 2012/3433 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı Çevre ve Orman Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü aleyhine 11/12/2006 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 09/7/2008 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, davalı kurum tarafından yaban hayatı koruma ve av yasağı uygulamaları nedeniyle koruma altındaki ayıların bal kovanlarına verdikleri zararın tahsiline ilişkindir. Yerel mahkemece işin esasına girilerek istemin kısmen kabulüne karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 56. maddesi, Ülkemizin taraf olduğu Avrupa Yaban Hayatı ve Tabiatları Koruma sözleşmesi ile 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanuna göre yabani hayatı korumaya ilişkin düzenlemeler yapmak devletin görevi olarak belirlenmiş, bu kapsamda Kara Avcılığı Kanununun 1.4.5. ve 20. maddelerine göre yabani hayatı koruma, avcılığın denetlenmesi ve izlenmesi çalışmalarını yapmaya ve uygulamada gerekli tedbirleri almaya da Çevre ve Orman Bakanlığı yetkili kılınmıştır. Somut olayda, davacının dava dilekçesinde ileri sürdüğü olaylar ve hukuki sebepler hizmet kusuruna ilişkindir. Görevin hiç veya gereği gibi yerine getirilmemesi, hizmet kusuru niteliğindedir. İdare’nin hizmet kusurundan doğan zararlardan dolayı; İdari Yargılama Usulü Yasası’nın 2/1-b maddesi gereğince İdare’ye karşı, idari yargı yerinde tam yargı davası açılması gerekir. Görev sorunu, açıkça veya hiç ileri sürülmese de kendiliğinden (re’sen) dikkate alınır. Mahkemece yargı yolu bakımından görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasına girilerek çözümlenmesi usul ve yasaya aykırılık oluşturmaktadır. Açıklanan nedenlerle, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.