MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-e-son, 43, 62, 52 ve 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Sanığın, kendisi ile birlikte yaşayan ve katılan kurumdan emekli maaşı alan kayınvalidesi Nazife’nin maaşını çekebilmek için 21/12/1992 tarihinde noterden vekaletname aldığı, Nazife’nin 1993 yılı Ekim ayında ölmesine rağmen, bu ölüm olayının Nüfus Müdürlüğü’ne ve diğer resmi mercilere bildirilmemesi nedeni ile emekli maaşının banka hesabına yatırılmaya devam edildiği, sanığında suç tarihine kadar, bu ölüm olayını bildirmeyerek, toplam 75.911,57 TL emekli maaşını çektiği, sanığın bu surette hileli eylemlerle haksız menfaat temin ettiği, sanığın ikrar içeren savunması, tanık beyanları, fethi kabir tutanağı, Adli Tıp Kurumu raporu ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (i) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, sanık hakkında eksik adli para cezası tayini,


Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "5.000 Gün", “7.500 Gün”, “6.250 Gün” ve “125.000 TL” terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "7.591 Gün", “11.386 Gün”, “9.488 Gün” ve “189.760 TL” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.