Esas No: 2018/7251
Karar No: 2022/11248
Karar Tarihi: 28.09.2022
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/7251 Esas 2022/11248 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, belediyede tahsildar olarak görev yaptığı süre boyunca mükelleflerden tahsil ettiği paraları makbuzlara hem yazı hem de rakam olarak doğru yazarak mükelleflere verdikten sonra makbuzların dip koçanlarına daha düşük miktarları yazarak aradaki farkı elde etmiştir. Bu eylemleri müteselsilen basit zimmet ve memurun resmi evrakta müteselsilen sahteciliği suçlarını oluşturduğu için sanığın mahkumiyeti uygun görülmüştür. Suçun tarihi düşünüldüğünde kanunların uygulanması ve zamanaşımı süreleri detaylı bir şekilde incelendikten sonra CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükümler bozulmuş ve sanığın açılan kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşmüştür. Kanunlar: 765 sayılı TCK'nın 202/1. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7/2 maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, CMUK'un 321. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Müteselsilen basit zimmet
HÜKÜM : Zincirleme şekilde basit zimmet ve memurun resmi evrakta müteselsilen sahteciliği suçlarından mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihlerinde katılan belediyede tahsildar olarak görev yapan sanığın mükelleflerden tahsil ettiği paraları, tahsilat makbuzlarının asıl nüshalarına hem yazı hem de rakam ile aynen yazarak mükelleflere verip, aynı makbuzların dip koçanlarına ise tahsil ettiğinden daha düşük miktarları yazarak aradaki farkı mal edinme şeklinde gerçekleştirdiği eylemlerinin, kurumda tutulan hayvan kesim tutanakları ile yapılan karşılaştırma sonucu ortaya çıkarılması ve 765 sayılı TCK’nın uygulanmasında sahtecilik fiillerinin zimmet suçunun unsuru olması nazara alındığında bu Kanun döneminde müteselsilen basit zimmet, 5237 sayılı TCK döneminde ise zincirleme şekilde basit zimmet ve kamu görevlisinin resmi belgede zincirleme sahteciliği suçlarını oluşturacağı, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve zamanaşımı yönünden lehe hükümler içeren 765 sayılı TCK’nın 202/1. maddesinde düzenlenen zimmet suçunun cezasının üst sınırına göre aynı Kanun'un 102/3 ve 104/2. maddelerinde belirlenen 10 yıllık asli ve 15 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, son suç tarihi olan 13/04/2005 ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE 28/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
