Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/18097 Esas 2016/1945 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, iş kazasında sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelir ve yapılan ödemelerin, 506 sayılı Kanunun 10. ve 26. maddelerince tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece ilamında belirtildiği şekilde, asıl davanın ve birleşen 2013/ 123 Esas sayılı dava ile 2013/ 24 Esas sayılı davaların kabullerine, birleşen 2023/ 140 Esas sayılı davanın davalı ... yönünden reddine, diğer davalılar yönlerinden kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davacı ... avukatı ve davalılardan ... avukatı ile ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Birleşen 2013/ 24 ve 2013/ 140 esas sayılı davalar yönlerinden;
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Kanunun temyizi ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) temyiz (kesinlik) sınırını 1.890 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde  temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde alacağın tamamının gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise, temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde, kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda, birleşen 2013/ 24 Esas sayılı davaya konu edilen tedavi giderinin tümü 1.219,68 TL ve hükmedilen 472,40 TL ile birleşen 2013/ 140 Esas sayılı davaya konu edilen tedavi giderinin tümü 169,92 TL ve bir kısım davalı için reddedilip, bir kısım davalılar yönünden hükmedilen 76,46 TL alacak tutarları, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduklarından, anılan kararlara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan ve reddolunan miktarlar itibariyle mümkün olmadığından, davacı ... avukatı ve davalılardan ... avukatı ile ..."ün temyiz dilekçelerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz dilekçelerinin miktar itibarîyle kesinliği nedeniyle reddine,
2-2009/ 74 Esas sayılı asıl dava ile birleşen 2013/ 123 Esas sayılı dava yönlerinden;
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddî delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMALARINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı ..."ten ve birleşen dosya davalısı ..."den alınmasına, 08.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.