Esas No: 2021/2329
Karar No: 2022/9584
Karar Tarihi: 24.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/2329 Esas 2022/9584 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, sahte fatura düzenleme ve defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından bir sanığı mahkum etti. Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçuna ilişkin hükümde, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildi. Sanığın temyiz talebi itiraz dilekçesi olarak kabul edilerek dosyanın incelemek üzere mahalline iadesine karar verildi. Sahte fatura düzenleme suçlarına ilişkin ise, 7394 sayılı Kanun'un değişik 213 sayılı Kanunu uyarınca öncelikle lehe kanunun tespit edilip uygulamasının yapılması gerektiği belirtilerek, sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir. Diğer yönleri incelenmeyen hükümler, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince bozuldu. Kanun maddeleri: 5560 sayılı Kanun, 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleri, 213 sayılı Kanunu'nun 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
1- Sanık hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyizlerinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanığın temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2- Sanık hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanığın temyizlerinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
