Yargıtay - Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/5339 Esas 2013/10255 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5339
Karar No: 2013/10255
Karar Tarihi: 29.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/5339 Esas 2013/10255 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kemalpaşa Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, sanık karşılıksız yararlanma suçunu işlemiş olsa da, zararın tamamının tazmin edilmiş olması nedeniyle ceza verilmesine gerek yoktur. Ancak, mahkeme sanığı beraat ettirerek hatalı bir karar vermiştir ve bu nedenle karar bozulmuştur. Yargılama yeniden yapılmayacaktır. Sanık hakkında 6352 sayılı Kanun'un geçici 2/2. ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-a. maddeleri uyarınca ceza verilmesine gerek olmadığına karar verilmiştir.
6352 sayılı Kanun'un geçici 2.maddesinin 2.fıkrası, “(2) Bu Kanun hükümlerinin uygulanmasına ilişkin işlemler için gerekli düzenlemeleri yapmaya Adalet Bakanlığı yetkilidir.” şeklindedir.
5271 sayılı CMK'nın 223/4-a. maddesi ise, “Gerçekten yoksul olanların cezalarının ertelenmesi veya paraya çevrilerek infaz edilmesi”ni düzenler.

2. Ceza Dairesi 2013/5339 E. , 2013/10255 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/311073
MAHKEMESİ : Kemalpaşa Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/09/2012
NUMARASI : 2012/1001 (E) ve 2012/924 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın geçici 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın beraatına karar verilmesi, bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın geçici 2/2. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/4-a. maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 29.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.