Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9611 Esas 2021/1292 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/4, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ceza miktarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 10.20 sıralarında sanığı sevk ve idaresindeki araç ile meskun mahal dışı, havanın yağışlı, zeminin ıslak, eğimli, virajlı ve sollama yasağının olduğunu gösteririr devamlı düz şerit çizginin zeminde mevcut iki yönlü yolda seyir halindeyken, önündeki aracı sollamak üzere diğer şeride geçtiği sırada karşı yönden gelmekte olan katılan ..."ın idaresindeki otomobile çarpması şeklinde meydana ve sanığın tam kusurlu olarak katılan ..."ın basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek şekilde, katılan ..."ın ise basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek vücudunda 2. derecede kırık oluşacak ve yüzünde sabit iz oluşacak şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda, sollama yasağına işaret eden kesintisiz yol şerit çizgilerine rağmen sollamaya çıkarak kazaya sebebiyet veren sanığın bilinçli taksirle hareket ettiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK’nın 22/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 09/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.