Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/1207 Esas 2020/6701 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1207
Karar No: 2020/6701
Karar Tarihi: 30.06.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/1207 Esas 2020/6701 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından hüküm verilmiştir. Birinci sanığın temyiz nedenleri reddedilmiş, ikinci sanığın ise suçların kabulünde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı ancak hükümde 3 ayrı nedenle bozma gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenler şöyledir:
1) Sanığın hakkında tevilli ikrarı nedeniyle cezayı 5237 sayılı TCK'nun 62. maddesi gereğince uygulanmasına rağmen, ilerleyen süreçte dosyaya olumsuz bir kişilikle yansımadığı için bu maddenin yetersiz gerekçe ile uygulanması,
2) Sanığın cezasının 5237 sayılı TCK'nun 142/1-b, 143 maddeleri ile belirlenen 2 yıl 16 ay hapis cezasından daha kısa süreli 1 yıl 1 ay 10 gün olarak fazla belirlenmesi,
3) Sanığın kazanılmış hak nedeniyle hapis cezasının 1 yıl 15 gün hapis cezası üzerinden infaz edilmesi gerektiği halde sonuç cezanın 1 yıl 15 gün olarak belirlenmesi.
Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir:
- 5237 sayılı TCK'nun 62. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 142/1-b, 143 ve 168/1 maddeleri
- 5271 sayılı CMUK'un 326/son maddesi

17. Ceza Dairesi 2020/1207 E. , 2020/6701 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanık ... hakkında verilen hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’ün temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında verilen hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 25.12.2014 tarihli ilk kararda sanık hakkında tevilli ikrarı nedeni ile 5237 sayılı TCK" nun 62. maddesi uygulandığı halde, bozmadan sonra dosyaya yansıyan olumsuz bir kişiliği bulunmayan sanık hakkında hüküm kurulurken TCK"nun 62. maddesinin yetersiz gerekçe ile uygulanmaması,
Kabule göre de;
2- 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143 maddeleri ile belirlenen 2 yıl 16 ay hapis cezasından aynı Kanunun 168/1 maddesi ile yapılan indirim sonucunda cezanın 13 ay 10 gün yerine 1 yıl 1 ay 10 gün olarak fazla belirlenmesi,
3- 5271 sayılı CMUK" nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle hapis cezasının 1 yıl 15 gün hapis cezası üzerinden infazına karar verilmesi gerekirken, sonuç cezanın 1 yıl 15 gün hapis cezası olarak belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 30.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.