Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/11242 Esas 2013/23686 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/11242
Karar No: 2013/23686
Karar Tarihi: 30.12.2013

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/11242 Esas 2013/23686 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, Almanya Kiel Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen bir kararın tenfizini istedi. Ancak davalıya posta yoluyla tebliğ edilmiş olan bu kararın kesinleşmediği gerekçesiyle dava reddedildi. Davacı vekili bu kararı temyiz etti ancak temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Kararda, mülga 2675 sayılı Kanun'un 38. maddesi ile anılan maddenin aynı nitelikte olduğu ve yanlış uygulamanın sonuca etkili olmadığı belirtildi. Kanunlar, mülga 2675 sayılı Kanun'un 38. maddesi ve 5718 sayılı Kanun'un 54. maddesi.

11. Hukuk Dairesi 2013/11242 E. , 2013/23686 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 09.05.2013 tarih ve 2012/502-2013/332 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya Kiel Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 27.03.2006 tarih 6 O 349/05 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, tenfizi istenilen kararın davalıya posta yoluyla tebliğ edildiği, bu durumda kesinleşmiş bir karardan bahsedilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, her ne kadar mahkemece mülga 2675 sayılı Kanun"un 38. maddesine dayalı olarak hüküm kurulması doğru değil ise de somut uyuşmazlığa uygulanması gereken 5718 sayılı Kanun"un 54. maddesi ile anılan maddenin aynı nitelikte bulunması karşısında bu yanlışlığın sonuca etkili olmamasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 30.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.