Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2059 Esas 2022/9805 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte belge düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğu, defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına sanık müdafisinin ve katılan vekilinin itirazı üzerine Ağır Ceza Mahkemesince itirazın reddine karar verildiği anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyizinin yalnızca mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı nazara alındığında; Tirebolu Cumhuriyet Başsavcılığının 24.01.2014 tarih ve 2014/88 Esas sayılı iddianamesi ile 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanık hakkında, "2008 takvim yılında sahte belge düzenleme" suçundan kamu davası açıldığı, "2008 takvim yılında sahte belge kullanma " suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan bu suçların birbirine dönüşmeyeceği gözetilmeden ve dosya kapsamı ile uyumlu olmayan gerekçe ile iddianame dışına çıkılarak "sahte belge kullanma” suçundan hüküm kurulması yasaya aykırı ise de; zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğunun anlaşılması karşısında;
Sanığa yüklenen “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezalarının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 24.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.