11. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/8923 Karar No: 2013/23681 Karar Tarihi: 30.12.2013
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/8923 Esas 2013/23681 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Almanya'da verilen ve kesinleşen bir kararın tenfizi için dava açılmıştır. Mahkeme, tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davayı kabul etmiştir. Ancak, hüküm mahkemenin dayandığı kanun maddesinin doğru olmadığı için yanlış verilmiştir. Buna rağmen, sonuca etkili olmaması nedeniyle tüm temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise Mahkeme Önünde Uyuşmazlıkların Çözümü Hakkında Kanun'un 38. maddesi ve Dava Şartları Kanunu'nun 54. maddesidir.
11. Hukuk Dairesi 2013/8923 E. , 2013/23681 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/03/2013 tarih ve 2012/334-2013/189 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, Almanya Kleve Eyalet (Asliye Hukuk) Mahkemesi tarafından verilen 26.04.2010 tarih 4 O 101/09 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.. Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, 2675 sayılı MÖHUK"un 38. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, her ne kadar mahkemece mülga 2675 sayılı Kanun"un 38. maddesine dayalı olarak hüküm kurulması doğru değil ise de somut uyuşmazlığa uygulanması gereken 5718 sayılı Kanun"un 54. maddesi ile anılan maddenin aynı nitelikte bulunması karşısında bu yanlışlığın sonuca etkili olmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 30/12/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.