Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/216 Esas 2007/20250 Karar Sayılı İlamı

Davacı, davalı işveren nezdinde 1992-20.6.2002 tarihleri arası çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı Kurum ile dahili davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin tüm davalılar A.S.K. Ve M.K. Nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 1992 yılından itibaren 20.6.2002 tarihine kadar davalılara ait inşaat  işyerinde sürekli  çalıştığının tespiti istemine  ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulü ile davacının davalı A.S.K.adına tescili inşaat işleri işyerinde yazılı sürelerde çalıştığının tespitine diğer davalılar hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Mahkemece tüzel kişiliği  bulunmayan K.  İnşaat Sanayi Ticaret Şirketi hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına  ilişkin olarak verilen hüküm yerinde ise de  işveren olmadığı tespit edilen M. K. hakkında hakkında açılan davanın husumetten reddi gerekirken bu davalı yönünden " hüküm kurulmasına yer olmadığına" karar verilmesi  ayrıca kendini vekille temsil ettiren davalı M.K. ile istemin kısmen kabulüne karar verilmesi nedeniyle davalı  A.S.K. yararına avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken bu konuda olumlu yada olumsuz bir karar verilmemiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı A.S.K.ile M.K. nın bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde dahili davalıya iadesine, 12.11.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.