Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/12000 Esas 2013/23678 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/12000
Karar No: 2013/23678
Karar Tarihi: 30.12.2013

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/12000 Esas 2013/23678 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı Almanya'daki bir mahkemenin verdiği kararın Türkiye'de kabul edilmesini talep etmektedir. Mahkeme, tenfiz şartlarının yerine getirildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, hüküm mülga bir kanuna dayandırılmıştır ve bu doğru değildir. Ancak, bu kararın sonuca etki etmeyeceği belirtilerek, davalının temyiz itirazı reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleleri: 2675 sayılı MÖHUK'un 38. maddesi ve 5718 sayılı Kanun'un 54. maddesi.

11. Hukuk Dairesi 2013/12000 E. , 2013/23678 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09.05.2013 tarih ve 2012/386-2013/341 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya Duisburg Eyalet (Asliye Hukuk)Mahkemesi tarafından verilen 20.04.2010 tarih 1 O 13/09 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, 2675 sayılı MÖHUK"un 38. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, her ne kadar mahkemece mülga 2675 sayılı Kanun"un 38. maddesine dayalı olarak hüküm kurulması doğru değil ise de somut uyuşmazlığa uygulanması gereken 5718 sayılı Kanun"un 54. maddesi ile anılan maddenin aynı nitelikte bulunması karşısında bu yanlışlığın sonuca etkili olmamasına göre davalı şirket vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davalı şirket temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 30.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.