6. Ceza Dairesi 2018/491 E. , 2020/3698 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, Resmi belgede sahtecilik, 6136 sayılı Kanuna aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Suç tarihinde katılanı arabaya zorla bindirerek tenha bir mevkiye götürüp burada tekme ve tokat vurarak darp etmek suretiyle mağdurun şahsına zarar veren sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, 5237 sayılı TCK"nin 110. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma koşulları oluşmadığının gözetilmemesi ve sanıkların yağma suçunu silahla ve gece vakti işlediğinin anlaşılması karşısında, TCK"nin 149/1-c bendi ile birlikte (a) ve (h) bentlerinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
I) Sanıklar ...,... ve ... hakkında yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümler ile sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ..., ... ve ... savunmanları ile sanık ..."in temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II) Sanık ... hakkında yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108/2. maddesi uyarınca, tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 58/7. maddesinin uygulanma koşullarının değerlendirilebilmesi ve infazda duraksamaya neden olmaması için, sanığın tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyet hükmünün birden fazla suçtan ibaret olup birden fazla cezayı içermesi nedeniyle, en ağır cezayı hükümlülüğün denetim olanağı verecek biçimde karar yerinde gösterilmemesi ve birden fazla tekerrüre esas alınan ilam gösterilerek hüküm kurulması suretiyle infazda duraksamaya neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden tekerrüre ilişkin bölümün çıkartılarak yerine “5237 sayılı TCK’nin 58/6-7. maddesi gereğince, sanık ... hakkında hükmolunan cezanın, Sinop Asliye Ceza Mahkemesinin 23.03.2010 gün 2009/227 Esas, 2010/135 Karar sayılı ilamı uyarınca ve bu ilamdaki kasten yaralama suçuna ilişkin 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası nedeni ile mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasına” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
