Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2008/16833 Esas 2010/3290 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA :Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma
ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 435.maddesi gereğince duruşma isteğinin süreden reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verilmiş olmakla Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi. gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, Mayıs 1996 tarihinde davalıya ait işyerinde çalışmaya başladığını, ancak fazla mesai ücretinin kendisine ödenmediğini, yıllık ücretli izinlerinin kullandırılmayıp, ücretlerinin ödenmediğini ve 20/06/2005 tarihinde iş akdine haksız olarak son verilip, yasal hakları ödemediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir
Davalı, 6/05/2000 tarihinde işyerinde çalışmaya başladığını, 31/06/2003 tarihinde kendisinin işten ayrıldığını 12/01/2004 tarihinde tekrar işe girip 20/06/2005 tarihinde işyerinde ustabaşı Rafet Toksoy"a hakaret ve küfür ettiğini, tehdit edip görevini yapmadığını ve işyerini terk ettiğini, işyerinde bu nedenle bu durumun tutanak ile tespit edildiğini, bu nedenle Kıdem ve İhbar tazminatı taleplerinin yerinde olmadığını, işyerinin mevsimlik olarak 4 ay çalıştığını, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, davacının yıllık ücretli izinlerini kullandığını, savunmuş; davacının iş akdinin görevini yapmamış nedeni ile haklı olarak feshedildiğini, tüm alacaklarını aldığını, isteklerin yerinde olmadığını savunmuştur.
Mahkemece, davalı taraf davacının işyerini kendisinin terk ettiğini savunmuş ise de; bu hususun hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde usulüne uygun olarak davalı tarafça kanıtlanamadığından, davacının tazminatlara hak kazandığı gerekçesi ile isteklerin kabulüne karar verilmiştir.
Davalı, savunmasını ispat amacı ile süresi içinde delil ve tanık listesi vererek dinletmek istediği tanıkları bildirmiştir. Mahkemece davalı tarafın bildirdiği tanıklardan sadece iki tanesi dinlenmiştir. Davalının diğer tanıkların dinlenmesinden vazgeçmesi olmadığı gibi, yazılı ve duruşmadaki sözlü beyanlarında dinlenmeyen tanıkların dinlenmesini istemiştir. Davalının dinlenmesini istediği tanıkların, mahkemece verilmiş bir kesin önel olmamasına rağmen, dinlenmeden yargılama sonuçlandırılarak adil yargılanma hakkına uyulmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ :Temyiz olunan kararın bozma sebebine göre sair hususları şimdilik incelenmeksizin yukarıda belirtilen nedenle bozulmasına 11.02.2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi.