11. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/12825 Karar No: 2013/23670 Karar Tarihi: 30.12.2013
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/12825 Esas 2013/23670 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Almanya Hamm Yüksek Eyalet Mahkemesi tarafından verilen kararın tenfizine karar verilmesi talebiyle açılan davada, Mahkeme tüm dosya kapsamı göz önünde bulundurularak 2675 sayılı MÖHUK'un 38. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davayı kabul etmiştir. Ancak, hükümde mülga 2675 sayılı Kanun'un 38. maddesine dayalı olarak hüküm verilmesi yanlış olduğuna karşın, somut uyuşmazlığa uygulanması gereken 5718 sayılı Kanun'un 54. maddesi ile anılan maddenin aynı nitelikte bulunması nedeniyle bu yanlışlığın sonuca etkili olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Mahkeme kararında geçen kanun maddeleri 2675 sayılı MÖHUK'un 38. maddesi ve 5718 sayılı Kanun'un 54. maddesidir.
11. Hukuk Dairesi 2013/12825 E. , 2013/23670 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06/06/2013 tarih ve 2013/239-2013/429 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, Almanya Hamm Yüksek Eyalet Mahkemesi tarafından verilen 13.06.2012 tarih I-8 U 293/11 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.. Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, 2675 sayılı MÖHUK"un 38. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, her ne kadar mahkemece mülga 2675 sayılı Kanun"un 38. maddesine dayalı olarak hüküm kurulması doğru değil ise de somut uyuşmazlığa uygulanması gereken 5718 sayılı Kanun"un 54. maddesi ile anılan maddenin aynı nitelikte bulunması karşısında bu yanlışlığın sonuca etkili olmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 30/12/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.