Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/12006 Esas 2013/23668 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/12006
Karar No: 2013/23668
Karar Tarihi: 30.12.2013

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/12006 Esas 2013/23668 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Almanya'da verilen bir kararın tenfizi için dava açılmıştır. Mahkeme, MÖHUK'un 38. maddesinde belirtilen tenfiz şartlarının oluştuğunu belirterek davayı kabul etmiştir. Ancak, bu kararın hatalı olduğu ve 5718 sayılı Kanun'un 54. maddesiyle uyumlu olmadığı iddiasında bulunulmuştur. Temyiz mahkemesi, somut uyuşmazlıkla ilgili olarak MÖHUK'un 38. maddesi değil, 5718 sayılı Kanun'un 54. maddesi uygulanması gerektiği sonucuna varmıştır. Bu nedenle davalının temyiz itirazları reddedilmiştir ve hükmün onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- MÖHUK (2675 sayılı Medeni Yargılama Usulü Kanunu) 38. madde: Yabancı bir devlette verilmiş bir kararın Türkiye'de tanınabilmesi için belirli şartların oluşması gerekmektedir.
- 5718 sayılı Kanun'un 54. maddesi: Yargılama usulünde yapılacak işlemlerle ilgili olarak MÖHUK'a atıfta bulunulmasını içeren bir hükümdür.

11. Hukuk Dairesi 2013/12006 E. , 2013/23668 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09.05.2013 tarih ve 2012/405-2013/344 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya Flensburg Yerel (Sulh Hukuk) Mahkemesi tarafından verilen 11.01.2010 tarih 61 C 92/08 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın ve masraf tespit kararının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir..
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, 2675 sayılı MÖHUK"un 38. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, her ne kadar mahkemece mülga 2675 sayılı Kanun"un 38. maddesine dayalı olarak hüküm kurulması doğru değil ise de somut uyuşmazlığa uygulanması gereken 5718 sayılı Kanun"un 54. maddesi ile anılan maddenin aynı nitelikte bulunması karşısında bu yanlışlığın sonuca etkili olmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 30.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.