Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/14093 Esas 2020/6698 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14093
Karar No: 2020/6698
Karar Tarihi: 30.06.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/14093 Esas 2020/6698 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarını işleyen suça sürüklenen çocuklar hakkında mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, suçu birlikte işleyen çocukların yargılama giderleri açısından ayrı ayrı değil eşit olarak ödenmesi hükme bağlanması 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle karar bozulmuştur. Yargılama giderleri için \"Sebebiyet verdikleri yargılama giderinin suça sürüklenen çocuklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına\" cümlesi hüküm fıkrasına eklenmiştir. Kanun maddeleri ise 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi olarak belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/14093 E. , 2020/6698 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak;
Suçu birlikte işleyen suça sürüklenen çocukların neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine “Sebebiyet verdikleri yargılama giderinin suça sürüklenen çocuklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılması sureti ile, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.