MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve ... vekilleri Avukat ... tarafından, davalılar ... AŞ ve diğerleri aleyhine 30/12/20111 gününde verilen dilekçe ile ölüm ve cismani zarar nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın davalılardan... ve... AŞ yönünden kısmen kabulüne, davalı ... AŞ yönünden husumetten reddine dair verilen 27/09/2017 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekilleri ve davalılar ... ve... AŞ vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar... ve davalı ... Tic. AŞ vekillerinin tüm, davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar; davacılar, davalı ... ve davalı ... Tic. AŞ vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalılardan ... AŞ"nin kayıt maliki, ... AŞ"nin işleteni olduğu ve davalı ... tarafından kullanılan araçla davacıların murislerinin bulunduğu aracın karıştığı kaza sonucu, anne ve babalarını yitirdiklerini belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.
İlk derece mahkemesince, davanın davalılar ... ve davalı ... Tic. AŞ yönünden kısmen kabulüne; davalı ... AŞ yönünden husumetten reddine dair verilen 2011/568 E- 2014/230 K sayılı ve 09/04/2014 günlü kararın, davacılar ve davalı ... ile davalı ... Tic. AŞ vekillerince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 2014/12694 esas, 2016/6646 karar sayılı ve 31/05/2016 tarihli ilamı ile mahkeme gerekçesinin davalının kusur durumuna ilişkin çelişki barındırdığı gerekçesi ile bozulmasına, taraf vekillerinin diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama sonucu kurulan hüküm; davacılar, davalı ... ve davalı ... Tic. AŞ vekillerince temyiz edilmiştir.
a.Karar gününde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10. maddesinde manevi tazminat davalarında avukatlık ücretinin, hüküm altına alınan miktar üzerinden Tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği, manevi tazminat davasının kısmen reddi durumunda ise, karşı taraf vekili yararına Tarife"nin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücretin, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemeyeceği hükmü yer almaktadır.
Aynı Tarifenin 13. maddesinde de, Tarife"nin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarife"nin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla Tarife"nin üçüncü kısmına göre belirleneceği ancak, hükmedilen ücretin kabul veya reddedilen miktarı geçemeyeceği hüküm altına alınmıştır.
Dava manevi tazminat istemine ilişkin olup; dosya kapsamından, davalılar... AŞ lehine hükmedilen vekalet ücretinin davacılar lehine hükmedilen miktarı geçtiği, mahkemece bu davalılar lehine hükmedilen vekalet ücreti miktarının belirtilen tarife hükümlerine uygun düşmediği anlaşılmakla; anılan yön gözetilmek suretiyle vekalet ücretine takdir edilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
b.Diğer yandan, Mahkemece 09/04/2014 tarihli ilk kararın davalı ... AŞ hakkında davanın husumetten reddine dair kısmının, davacılar vekilince temyize konu edilmeyerek, kesinleştiği anlaşılmaktadır. Buna karşın bozmaya uyulmasının ardından, anılan davalı bakımından yeniden hüküm tesis edilmesi ve vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmayıp bu husus da bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2,a,b) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA, davalılar Gürses Akkuş ve Oto Cam Tic. AŞ tüm, davacıların diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte belirtilen nedenle reddine ve davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.