Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/57 Esas 2007/19945 Karar Sayılı İlamı

 Dava, davacının  20.04.1982-22.08.2005 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa"ya  tabi sigortalı olduğunun ve  tahsis talep tarihini takip eden aybaşı olan 1.9.2005 tarihi itibariyle  yaşlılık aylığına hak kazandığının tesbiti istemine  ilişkindir.
Mahkemece istemin reddine karar verilmiştir.
 1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesinde  zorunlu Bağ-Kur  sigortalılığı için  esnaf sicili veya kanunla  kurulu  meslek kuruluşu kaydı aranırken  20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren  2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı  Yasa"nın  24. maddesi değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için  gelir vergisi  mükellefi olması şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden  muaf olanlar  için meslek kuruluşuna kayıtlı  olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı  Yasa ile 24. madde  değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması  yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur   sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden muaf olanlar için  esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür. 
Dosyadaki kayıt ve belgelerden davacının  31.12.1991 tarihli giriş bildirgesi  üzerine davalı kurumca  20.4.1982 tarihi itibariyle 1479  sayılı Yasa"ya tabi  sigortalı  olarak kayıt ve tescil edildiği,  davacının 26.03.1979-07.04.1986 tarihleri arasında  ve 09.01.1991 tarihinden itibaren devam eder şekilde Minibüscüler Odası, 25.02.1994 tarihinden itibaren devam eder şekilde Esnaf  Sicil, 20.03.1979-25.09.1984, 25.09.1984-22.10.1985 ve 19.12.1990  tarihinden itibaren devam eder şekilde  vergi kaydının  bulunduğu,  1992 yılı affından yararlanarak 24.02.1992 tarihinden itibaren 17.08.2005 tarihine kadar  prim ödediği, davalı kurumca  07.04.1986-19.12.1990 tarihleri arasında vergi ve oda  kaydının bulunmadığı  gerekçesi ile davacının  bu döneme ilişkin  sigortalılığı iptal edilerek 25 tam yıl sigortalılık süresi  bulunmadığından yaşlılık aylığı tahsis talebinin  reddedildiği anlaşılmaktadır.
Her ne kadar  davacının vergi  kaydı 07.04.1986 tarihinde sona ermiş ve  davacının uyuşmazlık konusu olan 07.04.1986-19.12.1990 tarihleri arasındaki dönemde 1479 sayılı Yasa  kapsamında sigortalılık koşullarını taşımadığı anlaşılmakta ise de; davalı  kurumca 1992 yılında çıkarılan  yasa gereğince primler geçmişe yönelik, uyuşmazlık  konusu dönemi de kapsar şekilde alınmış ve uzun sürelerde   kullanılmışsa  sonradan davacının bu döneme ilişkin sigortalılığının iptal edilmesi Medeni Kanunun 2. maddesinde ifadesini  bulan  objektif iyi niyet kurallarına aykırıdır.Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1.10.1997 gün, 1997/10-578 Esas, 1997/758 Karar sayılı  kararı da bu yöndedir. Nevar ki  mahkemece bu yönde bir araştırma yapılmadığı görülmektedir. 
Yapılacak iş; davacının 1992 affından yararlanarak yaptığı prim ödemelerinin uyuşmazlık konusu olan 07.04.1986-19.12.1990 tarihleri arasındaki dönemi kapsayıp kapsamadığını Kurum’dan sormak gerekirse bilirkişi incelemesi yaptırılmak suretiyle tespit etmek,  çıkacak sonuca göre gerekirse  yaşlılık aylığı talebi yönünden 1479 sayılı Yasa"nın geçici 10. madde koşullarının oluşup oluşmadığı araştırılarak  karar vermektir.
O halde,  davacının   bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine,  06.11.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.