Esas No: 2019/1707
Karar No: 2022/9938
Karar Tarihi: 25.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1707 Esas 2022/9938 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığa 2008 yılında sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyet hükmü verilmiş, ancak temyiz incelemesi sonucu suçun zamanaşımından dolayı düşürülmüştür. 2010 yılında aynı suçtan mahkum olan sanık için ise yeni bir Kanunun yürürlüğe girmesi nedeniyle hüküm bozulmuş ve yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri (olağanüstü dava zamanaşımı), 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişen 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
1) 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan hükme yönelik temyizin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık ve müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
2) 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan hükme yönelik temyizin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.