Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2008/16301 Esas 2010/3250 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA :Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil,
izin ücreti, ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı; iş sözleşmesinin haksız olarak fesih edildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili çalışma ücreti ve genel tatil çalışma ücreti alacağı talebinde bulunmuştur.
Davalı davanın reddini savunmuş, mahkemece istek doğrultusunda karar verilmiştir.
Fazla çalışmaların, hafta tatili ve genel tatil çalışmalarının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır(Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/ 25857 E, 2008/ 20636 K., Yargıtay 9.HD. 28.4.2005 gün 2004/ 24398 E, 2005/ 14779 K. ve Yargıtay 9.HD. 9.12.2004 gün 2004/ 11620 E, 2004/ 27020 K.). Gerçekten bir işçinin uzun süre ve her gün aynı şekilde günlük çalışma süresinin üzerinde fazla çalışma yapması, her hafta tatili ve genel tatil gününde çalışması hayatın olağan akışına uygun düşmez. Ancak, çalışmalar taktiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda; fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil çalışmalarının hesaplanması tamamen tanık beyanlarına dayanmış olmakla yukarıda açıklanan hukuksal gerekçelere göre indirime gidilmesi gerekirken tamamının hüküm altına alınması hatalı olup, kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.02.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.