Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/12263 Esas 2013/23647 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/12263
Karar No: 2013/23647
Karar Tarihi: 30.12.2013

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/12263 Esas 2013/23647 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı Almanya Dortmund Eyalet Mahkemesi'nin kesinleşen 10.11.2006 tarihli 7 O 4/06 numaralı kararının tenfizine karar verilmesini talep ederek dava açmıştır. Mahkeme, uyulan bozma ilamı ve dosya kapsamına göre 5718 sayılı MÖHUK'un 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davayı kabul etmiştir. Sonuç olarak davacının talebi doğrultusunda karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri 5718 sayılı MÖHUK'un 54. maddesi olarak belirtilmiştir. Bu maddeye göre, yabancı mahkeme kararlarının Türkiye'de uygulanması için belirli şartların sağlanması gerekmektedir. Bu şartlar arasında, kararın kesinleşmiş olması, Türk mahkeme kararı ile çelişmemesi ve kamu düzenine aykırı olmaması gibi şartlar yer almaktadır.

11. Hukuk Dairesi 2013/12263 E. , 2013/23647 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19.03.2013 tarih ve 2012/555-2013/240 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya Dortmund Eyalet Mahkemesi tarafından verilen 10.11.2006 tarih 7 O 4/06 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, 5718 sayılı MÖHUK"un 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 30.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.