Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/12713 Esas 2013/23646 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/12713
Karar No: 2013/23646
Karar Tarihi: 30.12.2013

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/12713 Esas 2013/23646 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Almanya Limburg a.d. Lahn Eyalet Mahkemesi tarafından verilen bir kararın tenfizine karar verilmesi talebiyle açılan davada, 5718 sayılı MÖHUK'un 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davacının lehine karar verilmiştir. Davalı vekilinin temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.
5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun'un (MÖHUK) 54. maddesi, tenfiz şartlarını düzenlemektedir. Buna göre, bir yabancı mahkeme kararının Türk mahkemelerince tenfizi, Türkiye ile bahse konu ülke arasında bir anlaşma bulunmuyorsa ve karar, Türkiye'de de icra edilecek nitelikteyse, Türk mahkemeleri tarafından yapılabilir.

11. Hukuk Dairesi 2013/12713 E. , 2013/23646 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 21.02.2013 tarih ve 2012/597-2013/136 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya Limburg a.d. Lahn Eyalet Mahkemesi tarafından verilen 14.05.2010 tarih 1 O 385/09 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, 5718 sayılı MÖHUK"nın 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 30.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.