Taraflar arasında görülen davada;Davacı, kayden maliki olduğu 2583 ada 14 parsel sayılı taşınmaza davalı tarafından reklam panosu bulundurulmak suretiyle müdahale edildiğini ileri sürerek, taşınmaza elatmanın önlenmesine ve yıkıma karar verilmesini istemiştir. Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kayden davacıya ait taşınmaza haklı ve geçerli bir neden bulunmaksızın davalı tarafından reklam panosu dikilerek müdahale edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ......raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kayden davacıya ait taşınmaza , davalının haklı ve geçerli bir neden bulunmaksızın reklam panosu yaparak müdahale ettiği belirlenmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir.Reddine.
Ancak, yıkım istenen muhtesatın yıkım masrafları davalı tarafından karşılanacağına göre, harca ilişkin hususlarda usuli kazanılmış haktan sözedilemeyeceğinden ve 492 Sayılı Harçlar Kanunu hükümlerinin kamu düzeni ile ilgili olduğu gözetilerek yıkım konusu muhtesatın değerinin, zemin değerine eklenmesi suretiyle harcın hüküm altına alınması zorunludur.
Hal böyle olunca, yıkıma konu muhtesatın keşfen belirlenen değerinin, zemin değerine eklenmek suretiyle harcın hüküm altına alınması gerekirken, eksik harçla yetinilmiş olması doğru değildir.
Hükmün,açıklanan nedene hasren HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 15.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.