MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/01/2013
NUMARASI : 2008/648-2013/86

Davacı-karşı davalı R.. A.. ve müşterekleri ile davalı-karşı davacı M.. Ş.. ve M.. Ş.., davalılar İ.. A.. ve müşterekterekleri aralarındaki davasının kabulüne dair Diyarbakır 1. Sulh Hukuk Mahkemesi"nden verilen 22.01.2013 gün ve 648/86 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay"ca incelenmesi davalı-karşı davacı Mehmet ve M.. Ş.. vekili, davalı R.. A.. ve müşterekleri vekili ile davalılardan B.. S.. tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 13.05.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden M.. Ş.. ve M.. Ş.. vekili Avukat N. P. geldi, başka kimse gelmedi. Karşı taraftan kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Davacılar vekili, Diyarbakır Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 17.01.2002 tarih ve 2002/83 Esas ve 2002/661 Karar sayılı veraset ilamı uyarınca ölü Bektaş mirasçılarının tespiti ile Diyarbakır 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 04.05.1967 tarih 1966/465 Esas ve 1967/198 Karar sayılı ilamının iptalini istemiştir.
Davalılar vekili, davanın reddine karar verilmesini ve mirasçı olan müvekkillerine yeni veraset ilamı verilmesini talep etmiştir.
Birleşen Diyarbakır 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2008/2 Esas sayılı dava dosyasında davacılar Mehmet ve M.. Ş.. vekili, Diyarbakır 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 04.05.1967 tarih 1966/465 Esas ve 1967/198 Karar sayılı kararı ile muris Bektaş"a ait veraset ilamında belirtilen kişilerin Bektaş"ın mirasçıları olmadıklarını, Bektaş kızı Fatma’dan sadece Şeyhmus Bektaş"ın kaldığını, müvekkillerinin de Bektaş"ın mirasçıları olduklarını beyan ederek Diyarbakır 2.Asliye Hukuk Mahkemesinin 04.05.1967 tarih 1966/465 Esas ve 1967/198 Karar sayılı veraset ilamının istemiştir.
Davalılardan M.. A.., M.. A.., V. A. ve A.. A..,kendilerinin Bektaş kızı Fatma mirasçısı olmadıklarını, Fatma’nın eşi A. A.’ın 2.evliliğinden olan Mehmet kızı Fatma mirasçısı olduklarını kök muris Bektaş ile mirasçılık ilişkisi bulunmadığını açıklamışlardır.
Mahkemece, verilen önceki kararda alınan bilirkişi raporu çerçevesinde kök muris Bektaş mirasçıları belirlenerek kararda yazılı şekilde pay dağılım yapılmış, hükmün temyizi üzerine; Yargıtay 2.Hukuk Dairesi tarafından onanmış, bir kısım davacılar vekili kararın düzeltilmesini istemiş, Yargıtay 2.Hukuk Dairesi"nce, bir kısım mirasçıların davada taraf durumunu almadıklarını bu bakımdan taraf teşkili yapılarak mirasçıların belirlenmesi ve veraset ilamı verilmesi gerektiğine işaret edilerek bozma sevkedilmiş, mahkemece bozma ilamına uyularak itibar edilen bilirkişi raporu çerçevesinde davanın kabulüne, Diyarbakır Asliye 2. Hukuk Mahkemesi"nin 04.05.1967 tarih 1966/465 Esas 1967/198 Karar sayılı veraset ilamının iptaline, muris Bektaş’ın tüm terekesi arazide 141 926 400 pay, emlakte 958 003 200 pay kabul edilerek kararda yazılı pay dağılımı şeklinde mirasçılara ait olduğunu tespitine karar verilmesi üzerine; hüküm, birleşen dosya davacıları Mehmet ve M.. Ş.. vekili, Bedia ve müşterekleri vekili ile davalılardan B.. S.. tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; mirasçılık belgesinin iptali ve yeni veraset belgesinin verilmesi isteğine ilişkindir. Mahkemece yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmiş ise de yapılan araştırma ve inceleme karar vermeyi elverişli nitelikte değildir. Nüfus kayıtlarına göre, F.. A..’ın 2.eşi A. A. olup, A. A.’ın başka bir evliliği görülmemektedir. Tanık anlatımlarına göre ise İbrahim ve Esmer A., Ali A.’ın 2. evliliği olan Mehmet kızı F.. A..’tan olan evliliğinden dünyaya gelmişlerdir. Bu konuda yeterli araştırma yapılmamıştır. Temyiz dilekçesinde açıklandığı üzere Mehmet kızı F.. A.. yönünden Diyarbakır 2.Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2004/929 Esas sayılı dosyasında nüfus kaydının iptali hususunda dava açılmış olup derdesttir. Mahkemece nüfus kaydına ilişkin düzeltme davasının sonucu beklenmesi gerekirdi. Dava sonucu mirasçılık belgesini etkileyecektir. Aynı kişi hakkında ölüm ve doğum kaydının idari yönden iptali hakkında Diyarbakır 2 .İdare Mahkemesinin 2010/2243 Esas sayılı dosyasında idari işlemin iptali için dava açılmış olup derdest olduğu bildirilmiş olup dava sonucu beklenmemiştir.
Bundan ayrı; Abdulkadir mirasçılarından Fehime 1998 yılında ölmüştür, Nüfus kayıtlarına göre mirasçıları arasında Salih Sürgü"de bulunmaktadır. Salih Sürügü’nün anne adı Diyarbakır 3. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2000/88 Esas 2001/591 Karar sayılı ilamı Fehime olarak düzeltilmiş ve nüfusu işlenmiştir. Bu kişi Fehime mirasçıları arasında gösterilmemiş ve pay dağılımı yapılmamış, birleşen 2008/2 esas sayılı dosyada Davalılardan M.. A.., M.. A.., V. A. ve A.. A.., kendilerinin Bektaş kızı Fatma mirasçısı olmadıklarını, Fatma’nın eşi A. A.’ın 2. evliliğinden olan Mehmet kızı Fatma mirasçısı olduklarını kök muris Bektaş ile mirasçılık ilgisi bulunmadığını açıklamışlardır. Meryem’in B. K. ile evli olup olmadığı hususunda bir uyuşmazlık vardır .Bu ihtilafın giderilmesi gerekirse evli olduğu hususunda TMK.nun 30.maddesi uyarınca Mahkeme kararı alınması için taraflara süre ve imkan verilmemiş, yine 1932 yılında ölen A. A.’ın ilk eşi Bektaş kızı Fatma ile 2. eş Mehmet kızı Fatma’nın aynı kişiler olup olmadığı hususundaki Diyarbakır Asliye ve İdare mahkemelerine açılan davaların sonucu beklenerek tüm mirasçılar usulüne uygun olarak belirlenmemiştir.
Diğer yönden; mirasçılardan Meryem’in hangi tarihte evlendiği TKM.nun yürürlük tarihinden önce mi, sonra mı evlendiği hususunda ihtilaf bulunmaktadır. Mahkemece bu hususun mahkeme kararı ile hükmen tespiti için taraflara süre ve imkan verilmemiş, aynı murise ait değişik zamanlarda açılmış ve iptal edilmiş birkaç mirasçılık belgesi bulunmaktadır. En son mirasçılık belgesi iptale konu Diyarbakır 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 04.05.1967 tarih 1966/465 esas ve 1967/198 karar sayılı ilamı dışında Diyarbakır Sulh Hukuk Mahkemesince verilen 16.04.2002 tarih 2002/83-661 esas ve karar sayılı mirasçılık belgesi halen geçerli olup bu mirasçılık belgesinin de iptali gerekmektedir. Mahkemece yukarıda yazılı araştırma ve incelemeler yapılmadan eksik incelemeyle karar verilmesi doğru görülmemiştir. Mahkemece yapılacak iş, yukarıda yazılı açıklamalar ışığında gerek İdare Mahkemesi, gerekse Asliye Hukuk Mahkemesi dosyalarının eksiksiz olarak getirtilmesi, kök muris Bektaş, tarihi tespit edilmemiş olmakla birlikte TMK"nun yürürlüğe girmesinden önce ölmüş olup uyuşmazlığın çözümünde feraiz hükümlerin uygulanması, bilirkişinin feraiz ve miras hükümleri konusunda uzman İlahiyat Fakültesi öğretim üyesi Medeni Hukuk Dalında uzman öğretim üyesi ile tapu fen memurundan oluşan 3 kişilik bilirkişi kurulundan denetime açık rapor alınması, yine muris Bektaş’a ait Diyarbakır Sulh Hukuk Mahkemesi"nce verilen 16.04.2002 tarih 2002/83-661 Esas ve Karar sayılı mirasçılık belgesinin iptali konusunda dava açması ve talepte bulunması için davacı tarafa süre ve imkan verilmesi, ondan sonra elde edilecek sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
Davalı-karşı davacılar Mehmet ve M.. Ş.. vekili, davalı R.. A.. ve müşterekleri vekili ile davalı B.. S..’nün temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle, hükmün HMK’nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla ve HUMK"nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasının yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca 1.100,00 TL. Avukatlık Ücreti"nin davacı-karşı davalılardan alınarak davalı-karşı davacılar M.. Ş.. ve Yargıtay duruşmasında Avukat marifetiyle temsil olunan davacı-karşı davalı Erol Şenol’a verilmesine, HUMK"nun 388/4.(HMK m.297/ç) ve 440/I. maddeleri gereğince Yargıtay Daire İlamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunabileceğine ve 24,30 TL peşin harcın davalı-karşı davacılara Mehmet ve M.. Ş.."na, davalı Bekir"e ayrı ayrı iadesine, 72,90 TL peşin harcın da davalı Ramazan ve İ.. A.. ve müştereklerine iadesine 13.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.