Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/13019 Esas 2016/7223 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13019
Karar No: 2016/7223
Karar Tarihi: 10.05.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/13019 Esas 2016/7223 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum olan sanığın cezasının infazı sırasında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 53. maddesi gereği hak yoksunluklarına maruz kalması gerektiğine dikkat çekerek, bu durumun kararda gözetilmediğini ve TCK'nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı göz önünde bulundurularak uygulanması gerektiğini belirtti. Bu nedenle, kararın bu kısmı düzeltilerek onandı. Mahkeme kararında bahsi geçen kanun maddeleri şöyle açıklanabilir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. ve 168. maddeleri: Hırsızlık suçunun cezalandırılmasına ilişkin maddelerdir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Ceza infazı sırasında mahkumların hak yoksunluklarına ilişkin maddeler bulunmaktadır.
- 5320 sayılı Kanun: Temyize ilişkin hükümler içeren kanundur.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi: Temyiz incelemesi sırasında yapılabilecek düzeltmelerle ilgili düzenlemeleri içermektedir.

17. Ceza Dairesi 2015/13019 E. , 2016/7223 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yakınanlar..., ... ve...’e yönelik eylemlerin tamamlandığının düşünülmemesi ile yakınanlar... ve ..."ın kolluk beyanlarına göre hırsızlık eylemlerinin saat 00.00 ile 05.00 arasında gerçekleştiği halde adı geçenlere yönelik eylemler sebebi ile 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması ve koşulları oluşmadığı halde aynı Yasa"nın 168. maddesinin uygulanması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suç nedeniyle hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması ile ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hüküm fıkralarından çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hümün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.