Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 17. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 10.12.2013
Sayısı : 189-397

Hırsızlık suçundan sanık ..."ın TCK"nun 142/1-b, 143, 31/2 ve 62. maddeleri uyarınca 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının aynı Kanunun 50/1-d maddesi uyarınca belirli yerlere gitmekten yasaklanma seçenek yaptırımına çevrilmesine ilişkin Ortaköy (Aksaray) Asliye Ceza Mahkemesince verilen 17.06.2008 gün ve 125-78 sayılı hükmün, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 23.05.2013 gün ve 4528-12206 sayı ile;
"Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda olan sanık hakkında, 5395 sayılı Kanunun 35. maddesi uyarınca sanığın bireysel özelliklerini ve sosyal çevresini gösteren sosyal inceleme raporunun alınmaması ve alınmama gerekçesinin hükümde gösterilmemesi” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
10.12.2013 tarihli oturumda bozma ilamına uyulmasına karar veren yerel mahkemece aynı tarihte 189-397 sayı ile; önceki hüküm de değiştirilmek suretiyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.04.2015 gün ve 108235 sayılı “onama” istekli tebliğnamesi ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesince 18.04.2017 gün ve 22806-4628 sayı ile; 6763 sayılı Kanun ile değişik CMK"nun 307. maddesi uyarınca yapılan inceleme sonucu yerel mahkeme kararı yerinde görülmediğinden Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkûmiyet hükümleri Özel Dairece kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmek suretiyle kesinleşmiş olup direnmenin kapsamına göre inceleme, sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkûmiyet hükmü ile sınırlı olarak yapılmıştır.
Özel Daire ile yerel mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; suç tarihi itibarıyla 12-15 yaş grubunda bulunan sanık hakkında sosyal inceleme raporu alınmaksızın ve alınmama gerekçesi kararda gösterilmeksizin hüküm kurulmasının isabetli olup olmadığının belirlenmesine ilişkin ise de; Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27. maddesi uyarınca öncelikle, yerel mahkemece açıkça bozmaya uyulduğu hâlde önceki hüküm de değiştirilmek suretiyle yeniden oluşturulan hükmün, Ceza Genel Kurulunca incelenmesi gereken bir direnme kararı niteliğinde olup olmadığının değerlendirilmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamından;
Özel Dairece ilk hükmün bozulması sonrasında yerel mahkeme tarafından 10.12.2013 tarihli oturumda bozma ilamına uyulmasına karar verilmesine rağmen sanık hakkında sosyal inceleme raporunun aldırılmadığı, bununla birlikte aldırılmama gerekçesinin açıklanarak sanığın bu kez TCK"nun 142/1-a, 143, 31/2 ve 62. maddeleri uyarınca 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hapis cezasının aynı Kanunun 50/1-c maddesi uyarınca 2 yıl süreyle bir eğitim kurumuna devam etme seçenek yaptırımına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle önceki hükümden farklı, yeni bir hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır.
Yerel mahkeme tarafından bozma ilamına uyulmasına karar verildikten sonra bozulan hükme direnildiği de belirtilmeden önceki hükümden farklı olarak verilen karar, direnme kararı niteliğinde olmadığından Ceza Genel Kurulunca incelenmesi mümkün değildir. Bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi hâlinde incelemenin Yargıtayın ilgili dairesi tarafından yapılması gerekir.
Bu itibarla, yerel mahkemenin son uygulaması direnme kararı niteliğinde olmadığından, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Ortaköy (Aksaray) Asliye Ceza Mahkemesinin 10.12.2013 gün ve 189-397 sayılı kararı, Ceza Genel Kurulunca incelenmesi gereken bir direnme kararı niteliğinde olmadığından, dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.04.2018 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.