KARAR
Hakaret suçundan şüpheliler ... ve ... haklarında yapılan soruşturma evresi sonucunda, Iğdır Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 04/02/2014 tarihli ve 2013/5274 soruşturma, 2014/220 karar sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelikmüşteki tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin, mercii Sulh Ceza Hakimliğinin 19/01/2015 tarihli ve 2015/941 değişik iş sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/07/2015 gün ve 245758 sayılı istem yazısıyla dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında; “Devlet Hastanesi Acil Servisinde nöbetçi doktor olarak görev yapan müştekinin olay tarihinde şüphelilerin kendisine hakarette bulunduğu iddiası kapsamında, tanık olarak dinlenilmesini talep ettiği Acil Servis Nöbetçi Doktoru ile Hastane Polis Merkezinde olay tarihinde görev yapan Nöbetçi Polis Memurlarının da beyanları alınmak suretiyle, toplanan deliller, suçun işlendiği hususunda yeterli şüphe oluşturuyorsa iddianame tanzimi ile kamu davası açılması, aksi takdirde kovuşturmaya yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
CMK"nın 160. maddesinin 1. fıkrasında, "Cumhuriyet savcısı, ihbar veya başka bir suretle bir suçun işlendiği izlenimini veren bir hali öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin gerçeğini araştırmaya başlar." 2. fıkrasında, "Cumhuriyet savcısı, maddi gerçeğin araştırılması ve adil bir yargılamanın yapılabilmesi için, emrindeki adli kolluk görevlileri marifetiyle, şüphelinin lehine ve aleyhine olan delilleri toplayarak muhafaza altına almakla ve şüphelinin haklarını korumakla yükümlüdür." 170. maddesinin 2. fıkrasında, “Soruşturma evresi sonunda toplanan deliller, suçun işlendiği hususunda yeterli şüphe oluşturuyorsa; Cumhuriyet Savcısı, bir iddianame düzenler." 172. maddesinin 1. fıkrasında, “Cumhuriyet savcısı, soruşturma evresi sonunda, kamu davasının açılması için yeterli şüphe oluşturacak delil elde edilememesi veya kovuşturma olanağının bulunmaması hâllerinde kovuşturmaya yer olmadığına karar verir.” hükümleri düzenlenmiştir.
Yukarıda yer verilen düzenlemelerden de anlaşılacağı üzere, Ceza Muhakemesi Kanununun “soruşturma” başlıklı 2. kitabında, Cumhuriyet savcısının suç soruşturmasına ilişkin süreci nasıl yürüteceği ve kovuşturmaya yer olmadığına karar verilmesi durumunda, itirazı incelemekle görevli mahkemenin görevleri açık bir şekilde düzenlenmiş bulunmaktadır.
Bu çerçevede, kovuşturmaya yer olmadığına dair kararı itiraz üzerine inceleyen mahkeme, kamu davası açılması için yeterli delil bulunmaması durumunda itirazın reddine, yeterli delil bulunması durumunda itirazın kabulüne veya eksik soruşturma nedeniyle soruşturmanın genişletilmesine karar verebilecektir.
CMK’nın 170/2. maddesine göre kamu davası açılabilmesi için soruşturma aşamasında toplanan delillere göre suçun işlendiğine dair yeterli şüphe bulunması gerekir. Suç ihbar veya şikayeti yoluyla soruşturma yaparak maddi gerçeğe ulaşma yükümlülüğü ve yetkisi bulunan Cumhuriyet savcısı, soruşturma sonucunda elde edilen delilleri değerlendirerek kamu davası açmayı gerektirir nitelikte yeterli şüphe olup olmadığını takdir edecektir. Bu durum delil değerlendirmesini gerektirir. Diğer bir deyişle Cumhuriyet savcısı elde edilen delillerin kamu davası açılması için yeterli olduğu kanaatine varırsa dava açacak, aksi durumda takipsizlik kararı verecektir. Bu nedenle savcının delilleri değerlendirme yetkisi vardır. Aksi durumun kabulü her ihbar veya şikayet üzerine Cumhuriyet savcısının kamu davası açmasını, delil takdirinin ise mahkemeye bırakılmasını gerektirir ki bu kabul lekelenmeme hakkıyla bağdaşmayacak ve kanunun ruhuna uygun düşmeyecektir.
İnceleme konusu somut olayda; müştekinin, şikayetinde özetle, sivil giyimli iki polis memurunun yanlarında getirdikleri kişiye darp raporu almak istediklerini söylediklerini, kendisinin rapor düzenlemek için muayeneye başladığını, bu sırada polislerin "Bu şekilde rapor düzenlendiğini ilk defa görüyoruz, gıcıklığına mı yapıyorsunuz." dediklerini, işini yapmasını engellediklerini, daha sonra müdürlerini arayarak kendisinin rapor düzenlemediğini iddia ettikleri, kendisinin de hastane santralinden polis merkezini bağlattırdığı sırada uzun saçlı olan polisin "Hassi..." deyip devamını getirmediğini, telefondaki kişinin "Size mi küfretti?" diye sorduğunu, aynı polisin "Altı sene okumuş adam olamamış." dediğini, polislerin birbirlerine "Biz buna gösterelim." dediklerini iddia ettiği; şüphelilerin, müştekiye hakaret ettiklerini kabul etmedikleri, darp raporu alınacak kişiyi doktorun sorunsuz muayene etmesini sağladıklarını savundukları, tanıklar özel güvenlik görevlisi Necmettin ve hakkında darp raporu alınan Turgut"un beyanlarının şüpheli polislerin beyanı ile aynı yönde olduğu, şüphelilerin hakaret suçunu işlediğine dair müştekinin beyanı dışında kamu davası açmayı gerektirir nitelikte delil bulunmadığı, tarafların birbirini suçlayan soyut iddiaları dışında kamu davasının açılmasını gerektiren nitelikte her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığı anlaşıldığından, itirazın reddine dair merci kararı yerinde görülmekle kanun yararına bozma isteminin reddine karar verilmiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden, CMK"nın 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZMA İSTEĞİNİN REDDİNE, 29.02.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.