Esas No: 2022/598
Karar No: 2022/9936
Karar Tarihi: 25.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/598 Esas 2022/9936 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın yokluğunda verilen kararın tebliğ edilmesinde usulsüzlük olduğunu ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğunu kabul ederek, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların itiraz yoluna tabi olduğunu ve dosyanın yeniden değerlendirilmesi gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca, yeni çıkan bir kanunla ilgili olarak, lehe kanunun tespit edilip uygulanması gerektiği ve sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu ifade edilmiştir. Bu çerçevede, sanıkların temyiz nedenleri yerinde görülmüş ve hükümler bozulmuştur. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi ve değişiklik sonrası eklenen hükümleri ile 6099 sayılı Kanun ve 7394 sayılı Kanun'un ilgili maddelerinden bahsedilmiştir. Ayrıca, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 318 ve 321. maddeleri de kararda yer almıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura kullanma, sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belge gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesindeki "Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır" hükmü ile 6099 sayılı Kanun'la yapılan değişiklik sonucunda aynı maddeye eklenen "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır" hükmüne aykırı olarak, sanık ...’ın yokluğunda verilen kararın sanığın dosyada bilinen en son adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre tebliğ edilmesi gerekirken, doğrudan MERNİS adresine yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu anlaşılmakla, Mahkemenin 25.11.2019 tarihli ek kararı kaldırılıp sanık müdafisi tarafından öğrenme üzerine verilen 25.11.2019 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık ... müdafisinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmolunan cezanın süresine göre koşulları bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 318. maddesi uyarınca reddine oy birliğiyle karar verildikten sonra gereği görüşüldü;
1) Sanık ... hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme, sanık ... hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçları yönünden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları yönünden sanıklar müdafilerinin temyizinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğu, merciince de itirazların reddine karar verildiği anlaşılmakla, dosyanın bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık ... hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma, sanık ... hakkında 2008, 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafilerinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
