Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/9445 Esas 2013/23630 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/9445
Karar No: 2013/23630
Karar Tarihi: 30.12.2013

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/9445 Esas 2013/23630 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, Almanya Stuttgart Eyalet Mahkemesi tarafından verilen bir kararın tenfizine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, dosya kapsamına göre tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara ve hükme uygun bulunan gereken sebeplerden dolayı davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle karar onanmıştır. Mahkeme kararı 5718 sayılı MÖHUK'un 54. maddesine dayanmaktadır. Bu madde, yabancı mahkeme kararlarının Türkiye'de tenfiz edilmesi için bazı şartlar öngörmektedir. Bu şartlar, Türkiye'de de tanınan hukuki ilkelere uygunluk, kararın hükümsüz olmaması, karar ve duruşma tutanaklarının yasal usullere uygun olarak düzenlenmiş olması ve tenfiz isteğinin usulüne uygun olarak ileri sürülmesidir.

11. Hukuk Dairesi 2013/9445 E. , 2013/23630 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 5. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 14.03.2013 tarih ve 2012/904-2013/126 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya Stuttgart Eyalet Mahkemesi tarafından verilen 30.04.2010 tarih 12 O 408/09 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, 5718 sayılı MÖHUK"un 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı davalıdan peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 30.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.