Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/3127 Esas 2019/716 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi


TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, yurt dışında çalışmaya başladığı 18 yaşını ikmal ettiği 05.02.1986 tarihinin sigorta başlangıç tarihi olduğuna, bu tarihten itibaren sigortalılığının tespitiyle 4.1/a üzerinden hizmet borçlanması yapılabileceğine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde davadan feragat nedeniyle davanın reddine karar vermiştir.Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1-Yerel Mahkemece, davalı vekilince verilen 26.03.2018 tarihli temyiz dilekçesinin, (8) günlük temyiz süresi geçtikten sonra verildiği gerekçesiyle 29.03.2018 tarihli ek kararla davalının temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Davalıya , kısa kararın 09.04.2015 tarihinde tefhim edildiği, gerekçeli kararın da 19.03.2018 tarihinde tebliğ edildiği görülmektedir.
Davalı vekili, temyiz talebinin reddine dair ek kararı süresinde temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 294/3.maddesine göre "Hükmün tefhimi, her hâlde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur."
HMK"nın 297/2.maddesine göre "Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir."Yerel Mahkemenin tefhim ettiği kısa karar (hüküm sonucu), HMK"nın 297/2.maddesindeki unsurları içerir biçimde yapılmadığından Yasa"da öngörülen (8) günlük temyiz süresinin geçtiğinden sözedilemez. Kaldı ki gerekçeli karar, davalıya 19.03.2018 tarihinde tebliğ edilmiş olup, tebliğ tarihine göre temyiz talebi de süresi içinde yapılmıştır. Hal böyle olunca, davalının hükmü süresinde temyiz ettiği anlaşıldığından Yerel Mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararının bozularak kaldırılması ve asıl hükmün temyizini amaçlayan temyiz itirazlarının incelenmesi gerekir.
2- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yerel Mahkemenin davalının temyiz isteminin reddine ilişkin 29.03.2018 tarihli ek kararının bozularak kaldırılmasına ve usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 07.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.